Het enorme overschot aan Security-mensen

[Waarschuwing: Onderstaande kan taal bevatten die niet extreem eufemistisch is waardoor al te tere zieltjes zouden kunnen ontdekken dat er meer is in de wereld dan zachte roze Prozacwolkjes. Edited to add: En lees ook eens dit stuk (na onderstaande post uiteraard!), voor wat perspectief en generieke aanvulling.]

De laatste tijd waren (sic) er nogal alarmerende berichten over het tekort aan security-mensen van allerlei slag. Vooral buiten ons kleine NLletje maar dat terzijde; zoals ons betaamt, komen de berichten over een paar jaar nog wel achter de rest van de wereld aanhobbelen. Eerst blijft het nog een tijdje bij ‘zorgen’. Toch?

En dat terwijl het gewoonweg niet waar is. De security-mensen zijn er, in overvloed zelfs!
Alleen [geheel uit veelvuldige eigen ervaringen – en gemixt met wat er rond de wereld door anderen wat scherper werd gesteld],

• De besten hebben geen zin om zich in een voltijds baan vrijwel continu te zitten vervelen onder druk van klungelig geformuleerde of op z’n minst onbeholpen en vaak onuitvoerbare ‘opdrachten’ van onbegrijpende ‘superieuren’. Dat laatste slaat op hiërarchie (yuck) en volstrekt niet waargemaakte salarisverschillen-op-basis-van-superieur-vastgeplakt-zitten-aan-de-stoel-en-wegens-gebrek-aan-alternatieven-bij-reorganisaties-dan-maar-getolereerden – niet -jarenlang-getoonde-superieure-kwaliteiten. Niet liegen.
• De besten willen zichzelf zijn, en zelf kunnen doen wat ze zelf wel kunnen bepalen dat nodig is. Ze zijn immers de specialist, en als de ‘baas’ (het baasje) denkt het beter te weten, dan doet ‘ie het toch lekker zelf? Of is baasje in de stress om zijn Impostor Syndrome ..?
• Begrip van, voor én uitvoering van het idee van dienend leiderschap, en faciliterend management … ’nuff said.
• De besten willen niet voltijds in een miniem uithoekje van een veel te grote, grotendeels verkalkte organisatie werken, maar zelf bepalen hoeveel uur per week ze werken en waar – terwijl ze omgekeerd evenredig zoveel productiever zijn als ze minder uren draaien.
• Maar het baasje snapt nog steeds niet dat een uur knetterproductief beter is dan een week aanwezigheid. Maar, letterlijk zo gehoord, “hoe kan de baas nou weten dat je werk af is, als je niet veertig uur op kantoor aanwezig was en bovendien, we betalen je niet voor de tijd die je minder productief was” – waarmee overigens de tijd werd bedoeld dat je er niet was; de voorbereiding/cooldown van de topprestatie moest je dan maar op kantoor doen alsof je wat deed! Tsja spijtig, maar echt gebeurd. Terwijl de organisatie alléén zou moeten betalen voor de topprestatie, hoeveel uur die je of wie dan ook kostte. Ongeacht of het baasje toezicht kon houden (op …??) of niet; zijn probleem..!
  [Terzijde: U herkende het ‘zijn’ versus in dezen afwezige ‘haar’? Feitelijk meermaals meegemaakt: geheel ten onrechte, ‘haar’ was zonder meer van toepassing! Niks ‘vrouwen brengen een veel socialere kuddely kuddely stijl van managen. Bitches ruled, hardcore.]
• En als de besten dat zelf willen, ook nog bij diverse andere organisaties hun ding doen. Why not en je moet scherp blijven hè? en je eigen opleiding on the job organiseren want officiële budgetten bestaan alleen in theorie want ofwel zijn gesneden voor ze bekend zijn gesteld of worden door een vaag congresje van de baas (vooral-toeristisch-aantrekkelijke / zakelijk irrelevante luxe-locatie in verweggistan, dikke declaratie, en nut of rendement?) voor de hele afdeling opgeveegd. En denk niet dat videoconferencing voldoende werkt om edX-opleidingen nuttig te maken voor het dagelijks werk; de verbinding werkt zelden voldoende goed voor n:m-discussies, mogelijk omdat de baas zelf er helemaal niets van wil weten omdat het zijn snoepreisjes bedreigt niet in staat is er gebruik van te maken.
• Dus inzet bij anderen levert geen negatieve impact op de bijdrage maar een positieve. Of is er angst dat de verschillen in leidinggeven de besten niet meer laat terugkeren? Die angst kan alleen voortkomen uit kennis van de eigen organisatie – het is overal elders (veel) beter geregeld – maar dat inzicht veronderstellen is een wel heel genereuze geste naar betreffende leiding.
• De besten willen, per uur, ook betaald krijgen wat ze waard zijn. Niet wat er in een of andere met een archaïsch instituut (‘vakbonden’) dat zelf geen idéé heeft van modern werken, eens is afgesproken of We Pikken Het Niet. Want dat is veel te weinig. En hiërarchisch verdeeld, dus geen wonder dat er onderin dan veel te weinig overblijft. Bovenin veel te veel (sic), onderin veel te weinig. Dat trekt niet echt.
• De besten willen werken waar budget is om de noodzakelijke (sic) dingen te doen. Dat is veel meer dan de bedorven aalmoes die genadiglijk van boven wordt gedropt om wat aan ontwikkelingshulp te doen voor die arme zwartjes [gebruik conform/analoog de houding van betreffende droppers, niet de mijne] maar wat klagen ze nou hoe uitgemergeld ook ze leven toch nog willen ze nou ook nog een TV? Maar de baasjes lijken maar niet te snappen dat budgetteren een kunst is, namelijk het bij elkaar fantaseren van de grondslagen ervoor. Meer van hetzelfde ís niet genoeg. Misschien voor andere bedrijfsactiviteiten (genereus voor de uitvoerders, niet voor het begrip ‘actief’) waar een klein percentage erbij wel genoeg is, maar niet voor de tientallen++ procenten achterstand in deugdelijk (…) budget voor belangrijke zaken zoals infosec. Tsja, als het belang niet wordt gezien, dan houdt het op hè? Drie keer raden hoe het komt dat het belang niet wordt gezien. Hint: de competentie van degenen die budget mogen uitstrooien. Goed geraden.
• En als het weer (wéér) misgaat in security-land (NB daar horen ook de vele mislukkingen van project(manager/stuurgroep)en in bijvoorbeeld (sic) overheidsland bij), dan ligt het na een oorverdovend gekakel van onbegrepen paniekschopperij uiteindelijk nooit aan de oorzaak (de top-30% met een boterberg op het hoofd waar de EU in zou verzuipen – fysiek) maar aan degenen die zich net geen snelle-organisatiedood tegemoet klokkenluidden maar noodgedwongen betrokken bleven op de zinkende schepen.
• En sla eens een blik op deze.

Hey, we leven nog. Nog, qua in goed Nederlands nation-state attack armageddon. Dankzij de enkele goeden die onge’zien’ hun werk deden.
Maar zitten er zovelen, buiten de stevig verouderde wegens-politieke-noodzaak-met-betonblokken-omlaag-gedrukte werkloosheidsstatistieken die immers in een oude wereld pasten, zo vele van de besten, ook in infosecland, thuis wegens bovenstaande. En zo vele vaste full-time medewerkers… zie boven.
Als dat al eens serieus wordt aangepakt, zal blijken dat er enorme reservoirs aan goede security-mensen plots enthousiast klaar blijken te staan om rampen te voorkomen.

Dus neemt deeltijds inhuurkrachten! Het enige nadeel is dat klagen over niet langer onder-geschikten dan lastiger wordt. Onder en geschikt, in tegenstelling tot het baasje dat is boven en …
En deze:

[Voldoet ook als werkplek: Barça. Hoewel; sketchy wifi]