Ah, some loose ends this time, quotes, not as much Books by ~ but nevertheless worthwhile, I think. Some in Dutch, but you’ll manage to understand them …?
Politics is the art of looking for trouble, finding it everywhere, diagnosing it incorrectly, and applying the wrong remedies (Groucho Marx)
The difference between pizza and your opinion is that I asked for pizza.
In De gezonde samenleving suggereert de Duits-Amerikaanse psycholoog en filosoof Erich Fromm (1900-1980) dat mensen zo geobsedeerd zijn door veiligheid omdat de vervreemde enkeling verlangt naar conformiteit en zich daardoor juist steeds onzekerder voelt. Volgens Fromm hebben mensen in de kapitalistische samenleving steeds meer het gevoel gekregen dat ze geen problemen, zorgen of twijfels zouden hoeven te hebben, en dat als ze geen risico’s nemen, ze zich veilig zouden moeten voelen. Hij vindt dit een dubieuze overtuiging. Net zoals actieve en betrokken mensen verdriet of pijn niet kunnen vermijden, zo moet iemand die nadenkt onzekerheid kunnen verdragen zonder in paniek te raken. (Timon Meynen, Filosofie scheurkalender 25 december 2013)
‘Heb de moed je eigen verstand te gebruiken’ (Sapere aude) is het motto van de Verlichting geworden. De uitspraak komt uit het essay Beantwoording van de vraag: Wat is Verlichting? Van Immanuel Kant (1724-1804), die een van de laatste en grootste verlichtingsfilosofen was. De Verlichting hield volgens hem in ‘dat de mens zijn door hemzelf veroorzaakte onmondigheid achter zich laat. Onmondigheid is het onvermogen je verstand te gebruiken zonder de leiding van een ander. Aan jezelf te wijten is deze onmondigheid wanneer de oorzaak ervan niet een gebrek aan verstand is, maar een gebrek aan vastberadenheid en aan moed om hier zonder andermans leiding gebruik van te maken.’ (Suzan Derksen, Filosofie scheurkalender 18 december 2013)
No look at philosopies of death would be complete without a visit to the twentieth century existentialists, who saw non-existing as a companion piece to existing – sort of like a matched set. So we’ll check in on Martin Heidegger and Jean-Paul Sartre, who tried to look unflinchingly at deadness. Heidegger claimed we actually need the anxiety of death to keep us from falling into ‘everydayness’, a state in which we’re only half alive, living with a deadening illusion. (Thomas Cathcart, Daniel Klein, Heidegger and a Hippo Walk Through Those Pearly Gates, p.6)
And a picture for your viewing pleasure:
[Maybe not pearly, Barça]
According to Becker, the only way most of us deal with this situation is delusion – in fact, the Big Delusion. The B.D. is the basic human drive, … and it gives rise to ‘immortality systems’, non-rational belief structures that give us a way to believe we’re immortal. There’s the ever-popular strategy of identifying ourselves with a tribe, race, or nation that lives on into the indefinite future, with us somehow a part of it. Then there’s the immortality-through-art system, in which the artist foresees her work enduring forever, and therefore herself immortalized too – in the pantheon of Great Artists or, at the very least, as a signature at the bottom of a sunset landscape propped up in a corner of her grandchildren’s attick. Then there are the top-of-the-market immortality systems enshrined in the world’s religions, ranging from living on as part of the cosmic energy in the East to sailing off to be with Jesus in the West. At a less lofty level, there is the immortality-through-wealth system. This one provides us with a nifty life goal to wake up to every morning: go get more money. That way we don’t have to think about the Final Bottom Line. (Thomas Cathcart, Daniel Klein, Heidegger and a Hippo Walk Through Those Pearly Gates, pp.14-15)
I always wanted to be somebody. Now I see that I should have been more specific. (Lily Tomlin in Thomas Cathcart, Daniel Klein, Heidegger and a Hippo Walk Through Those Pearly Gates, p.40)
Sam and Joe, two elderly gents, were talking on a park bench. Sad Sam, ‘Oy, all my life, one trouble after another. A business that went bankrupt, a sickly wife, a thief for a son. Sometimes I’d think I’d be better off dead.’ Joe: ‘I know what you mean, Sam.’ Sam: ‘Better yet, I wish I’d never been born.’ Joe: ‘Yeah, but who had such luck? Maybe one in ten thousand?’ (Thomas Cathcart, Daniel Klein, Heidegger and a Hippo Walk Through Those Pearly Gates, pp. 48-49)
Eternity is very long, especially near the end (Woody Allen)
In vele – met name Engelse – overzichten wordt het typisch Duitse onderscheid tussen lage beschaving (Zivilisation) en hoge cultuur (Kultur) aan Johann Gottfried Herder (1744-1803) toegeschreven. Maar de oudste formulering van de tegenstelling is waarschijnlijk van Immanuel Kant (1724-1804). Beschaving of civilisatie, … draait om het aanleren van goede manieren, nodig voor de dagelijkse omgang – een kwestie van uiterlijkheden. Maar cultuur draait om ‘de idee van de moraliteit’. Dan gaat het om innerlijke gerichtheid op het goede: dat wat uit overtuiging gedaan moet worden. (Jan Dirk Snel; Filosofie scheurkalender 17-9-2013)
We zijn tot vervelens toe geciviliseerd tot allerlei uitingen van maatschappelijke vleierij en fatsoen. (Immanuel Kant, Idee zu einer allgemeinen Geschichte in weltbürgerlicher Absicht, 1784)