De Cuvée Métisse, noirs et blancs oftewel 80% PN en, jawel, 20% Pinot Blanc, wederom een assemblage met een van de Forgotten Four.
Brut nature dat houdt het puur, klaargemaakt bij de BV Val du Clos dan nemen we ook een verre hint daarvan mee.
Van Champagne Olivier Horiot, MeB juli 2020, dégorge 16 jan 2023, grotendeels oogst 2019 plus nog een scheut uit de Réserve Perpétuelle die op eik wordt gehouden – ja ik kwam ‘m in een coin oublié tegen maar prijs me gelukkig. Quelle belle ouvrage!
Als u denkt: Da’s een nogal technisch verhaal – dan is dat juist maar het proeven is gewoon een onbekommerd plezier.
Het begint uiteraard met de sprankelende licht-amber kleur en een neus met het lichte bittertje, denk aan het dille-thijm spectrum, van de Blanc.
Terwijl dan de eerste smaak van de Noir komt. Hoewel licht door de jaren, en dat pufje bitter komt er snel weer bij. Rijpe-appelzuur, heel lang gematigd door-coastend verdund citroensap met in de verte mango en met witte zest erboven zwevend.
Maar wel in complete balans, niet vlak of zo maar juist met transparante diepte. Toen ik er een hapje net-nog-niet-compleet-rijpe ananas(kern) bij nam, was dat een moeiteloze, zowat volledige overlap.
Later komt er een onderstroom(pje) van iets dat neigt naar kruiden door de mond. En nog steeds met zeer fijne bulles, by the way; verfrissend zonder prikje.
In termen van verwachte aroma’s zou ik eerder tussen Chard en Meunier op pad gaan van jong naar iets voorbij het midden, en zeker niet te ver naar de rijpe complexe PN-hoek zakken.
Al met al een ‘opulente’ wijn die verrassend jong van geest is (gebleven). De PN is meer steun dan leider in het geheel; prima! En de PB viert z’n vrijheid om te shinen; uitstekende reclame!
