Bugey is een nog steedste onbekende wijnregio waar al ver voor de tijden van Julius Caesar door de lokale Allobrogen druiven worden verbouwd en vergist. Het wijngebied heeft een bewogen geschiedenis, met meerdere keren verdwijnen en weer aanplanten. In de vroege middeleeuwen waren het de monniken die de wijngaarden die door de wegtrekkende Romeinen onverzorgd waren achtergebleven, nieuw leven inbliezen. Nadat in 1609 Bugey en ommelanden niet langer Savoiard waren door het Verdrag van Lyon, waren de wijnen plotseling Frans geworden. Tot 1820 groeide het areaal van Bugey daarop tot meer dan 11.200 hectare.
De opkomst van de spoorwegen midden negentiende eeuw gaf een economische en culturele opbloei aan de streek maar in 1875 sloeg ook hier de phylloxera zwaar toe. Het gebied had moeite met herstel, op geënte stokken, en toen in 1958 de l’Appellation d’Origine Vins De Qualité Supérieure (AOVDQS) status werd verkregen, stond er nog steeds maar zo’n 500 hectare.
Met 30.000 hectoliter per jaar is de productie tegenwoordig weer stevig. Het gebied produceert diverse witte wijnen – voornamelijk Chardonnay, Altesse en Roussette, maar ook de zeldzame(r) Molette, Aligoté, Jacquère en vele andere – en rode wijnen – voornamelijk Gamay, Pinot en Mondeuse (die volgens sommigen de moeder is van de Syrah). Nog steeds wordt 95% direct vanaf de domaines verkocht.
Het was dan ook hier, in Montagnieu middenin de Bugey dat in 1635 de familie Fabri als voorvaderen van de huidige wijnmakers begonnen. Tijdenlang gebeurde er niet veel noemenswaardig tot in 1925 Pierre Trichon serieus werk begon te maken van kwaliteitsverbetering en uitbreiding. In de jaren ’50 verviervoudigde het aangeplante oppervlak in de Bugey, en grootvader Henri Trichon bewerkte met zijn vrouw Francine zo’n 5 hectare. Door de hybride rassen die er al lang stonden te rooien en pure rassen aan te planten, wisten ze de wijn sterk te verbeteren. In 1966, een goed jaar al zeg ik het zelf, gingen Henri en zoon Jean zelf de verkoop op zich nemen, van de inmiddels 7 hectare. Daarmee begon het pas goed… In 2001 kwam Stéphane, zoon van Jean en Michelle in de zaak na vijf jaar wijnstudie. Met een oppervlak van over de 10 hectare konden normaliter zo’n 70.000 flessen worden gemaakt. In 2004 trouwde Stéphane met Claire, uit een wijnfamilie uit de Vacqueras – en met een commerciële opleidingsachtergrond wist zij de zakelijke kant van het bedrijf verder uit te bouwen.
In 2008 tenslotte besloten ze over te gaan op biologische wijnbouw. Met de huidige 12 hectare is de verkoop nog voornamelijk regionaal, vanuit de kelder te Lhuis (zie kaartje onderin). Maar Stéphane en Claire geven nog steeds hart en ziel aan hun werk om authentieke kwaliteit te leveren en de standaardisatie en vervlakking van karakter tegen te gaan.
De range van dit Trichon domaine bestaat uit, allen Bio:
- Chardonnay; de lichte frisse waarvoor we gaarne naar B.J. de Logie verwezen – of levert die niet meer? Jammer voor de kaart bij Brasserie van Baerle…
- Rosé; de roze
- Petit Luc Gamay; de lichtroodfruitige
- Pinot Noir; de volroodfruitige
- Mondeuse; de stevige
- Cuisse Rose; de oh la la
- Cristal; de lichte fruitige bruisende
- Bugey Brut Méthode Traditionelle; de volle bubbel.
Het domaine is gecertificeerd voor Agriculture Biologique sinds 2008, en men investeert reeds tien jaar in een verwerkingsmachine die heel nauwkeurig druif voor druif kan behandelen, niet zomaar een hele rij stokken ineens besproeit terwijl een flink deel van de nevel in de lucht verdwijnt. Men behandelt sowieso alleen op basis van eigen inzichten, het actuele weer en eigen korte-termijn regenvoorspellingen, niet op basis van een voor alle wijnbouwers uitgegeven bulletins. Men telt de hele zomer lang zelf de insekten om te zien of er al dan niet bestreden moet worden. Met als resultaat dat er al tien jaar niet met insecticiden of pesticiden is gewerkt.
Kelders zijn onderdeel van bouwwerken die de waterhuishouding verstoren, en men heeft dat willen voorkomen door onder andere zo min mogelijk was- en schoonmaakmiddelen te gebruiken; slechts een minimum aan ontsmettingsmiddelen wordt gebruikt. In plaats van de zo vervuilende soda-gebaseerde wasmiddelen gebruikt men een hogedrukspuit om alle apparatuur (drukpersen, vaten, filters, vergaarbakken, leidingen etc.) schoon te krijgen. Schoonmaakwaterafvoer met alle afvalstoffen zorgt bovendien voor verstopping van rivieren en afbraak van natuurlijk watergroen waardoor de visstand lijdt. Daarom staat op het domaine een bezinkbak van 1000 kuub om spoelwater zonder bezinksel in de natuur te kunnen afvoeren. Het positieve effect is zichtbaar in de vissen en eenden die in de bak vrolijk samenleven.
Het Domaine is gevestigd in Lhuis, onderin links op de kaart:
