Geschiedenis, en toekomst… In 1920 door Cavalier Bernardino Rossello begonnen uit liefde voor het land, bij Cortemilia – al sinds mensenheugenis zomerresidentie van Turijnse en Milanese adel. In de jaren ’60 en ’70 (reeds!) zagen de tweede en derde generatie van de familie dat bulkwijnen maken uiteindelijk niet de richting was die men opwilde, en werd verdubbeld ingezet op kwaliteit boven volume. Toen al begon men met tele-sales, via de oude bedrade telefoon… waardoor men direct contact kon hebben met de klantenkring; voorname families die goede wijn herkenden, en de exclusievere horeca – er werd ook altijd direct geleverd, niet via tussenhandel. Op de millenniumwisseling kwam de vierde generatie in de zaak; er wordt nu langzaam internationaal uitgebreid, maar met volledig behoud van de traditie.
De wijngaarden waar men mee werkt… Zijn niet de gemakkelijkste. De vanwege de steilte noodzakelijke terrasbouw geeft een uniek beeld van inmiddels eeuwenoude amfitheaters voor de wijn. Doordat de muren ‘ook’ van de lokale zand- en leisteen zijn opgetrokken, wordt veel zonnewarmte gevangen die ‘s nachts weer wordt vrijgegeven; ideaal voor een getemperd klimaat. Maar de smalle strookjes grond zijn natuurlijk lastig te bewerken; machines passen er niet op dus gaat alles met de hand. Ieder nadeel hep z’n voordeel: de kwaliteit gaat er door de persoonlijke aandacht vanzelfsprekend op vooruit.
Naast de diverse streekgebonden, zwaar bewaakte denominaties, heeft Rossello ook twee wijnen met stadgebonden denominaties, de De.C.O. (Denominazione Comunale de Origine, als hier), namelijk de Dolcetto d’Alba De.C.O. Cortemilia en de Langhe DOC, De.C.O. Cortemilia.
Wij kozen uit het brede palet, meest DOCG, van Rossello Vini:
- Roero Arneis; zeer beschaafd wit
- Langhe Chardonnay De.C.O. Cortemilia; focus op nóg beter
- Dolcetto d’Alba De.C.O. Cortemilia; verre van simpel
- Barbaresco; klasse
- Barbera d’Asti; niet voor niets Superiore
- Barolo; de grootse
- Moscato d’Asti; uiteraard
Cortemilia ligt overigens ongeveer 30km van Alba (van de Barbera, en van de witte truffels), van Barolo (van, .. nou ja) en van Acqui Terme (niet verrassend, van de thermen). Het is altijd beschouwd als het centrum van de IGP Piemonte hazelnoten, en is sinds een paar decennia in opkomst als streekcentrum van gastronomie in het algemeen. En oh, wie nog wil weten hoe het nou zit met al die lokale wijn-denominaties, zie het volgende, nog incomplete plaatje; uitgezocht op grootste eenvoud …:
