[Terug naar Wijn is Fijn]
[Pagina in ontwikkeling!]
Hier volgt vanalles over paring van sigaren met champagne. Dus. Zoals eerst een introductie, over hoe het tot voor kort moest gaan. Waarna we belanden op een fraai analyse-gebeuren, waaruit we verder bouwen richting finale, de geoptimaliseerde combinatoriek.
Zo is er natuurlijk anecdotische informatie. Champagne Decotte Augé raadt bij haar cuvée Clos Village (jawel, een Clos…) Millésimé 2012 behalve een gekookt eitje … met uiteraard truffel, of ballotine van konijn met een worteltje en komijn of een notentaartje, vooral ook een Nicaraguaanse Pitbull Carlito aan. Excellent choice old sport. Dat kom je niet zo vaak tegen.
Sommigen proberen het met stille wijnen of nog breder. Dat werkt wel, met mooi gerijpte voorbij-caramellige cognacs of soms met whisk(e)ys en zo, maar ja; het blijven losse voorbeelden en er zullen weinig lezers zijn die ofwel betreffende rookwaar bij de hand hebben en er in een handomdraai/kelderbezoekje de betreffende wijn(en) bij kunnen pakken, ofwel andersom. En dan moet het maar passen waar men trek in heeft; dat is toch aanleiding voor een wat fijnere bepaling met nuance.
Anderen komen met algemene aanwijzingen – en missen de diepgang richting goede match-criteria.
Neem het volgende lijstje, at face value overgenomen:
| Rookwaar | Bubbelwaar | De combi beoordeeld door een Expert |
| Davidoff Anniversario | Veuve Cliquot Rosé (NV) | Hopende op iets Nature’s anders op voorhand vast te zoet |
| Montechristo White Churchill | Pol Roger Champagne | Just any van PR ..? We nemen aan de Cuvée Sir Winston; passend. Een set (dic; er zijn vele Churchills) bij een set (PR) die we begrijpen. Maar welke bij welke ..? |
| Underground Shade Gran Toro (sic) | Piper Heidsieck Brut ’98 | We nemen maar aan dat de Vintage (millésimé) wordt bedoeld; die is inmiddels beter als zelfstandig object proefbaar of over the top |
| Le Flaneur Corona Gorda (sic) | Salon Cuvée S 2002 | Idem; zonde Salons zijn altijd puur op-zich-proefwaardig, en ‘gorda’ is q.q. te veel. Bovendien van La Flor, waarschijnlijk; La Flaneur bestaat niet. |
| 1502 Emerald | Collet Art Deco (Brut) | Mwah, ik snap ‘m wel maar. |
| Davidoff Grand Cru (serie) | Bollinger Special Cuvée | Een beetje allemansvriend bij allemansvriend, eh? Als is de SC wel een goeie ballpark-keuze op zich |
| El Rey del Mundo | Piper-Heidesieck (sic) Brut Cuvee (sic) | Ach. Iets re-de-lijk moois met ; altijd goed ..? |
| H. Upmann Ingot Rosé | Moët & Chandon Grand Vintage Rosé 2008 | Alleen als het Moet. Overigens geen slechte wijn maar ófwel 2006, ófwel Rosé… Vraag me bovendien af of het profiel van de Ingot wel past. |
| MBombay Kisara (sic) | Perrier-Jouet Grand Brutt Here (sic) | Ah, ja, die. Te licht. |
| Fuente Fuente Opus X | Dom Perignon Vintage 2006 | Men bedoelt de Brut? Alle DP is vintage. En de Opus X is wéér een serie, met nogal wisselend profiel dus qua match..? |
| Ashton ESG (Estate Sun Grown) | Krug Grande Cuvée | Ah, het rijtje name droppings gaat verder. What’s with de series, met allen zo verschillende profielen? |
| Padron 80yrs | Perrier-Jouet Belle Epoque 2008 | Een buen Padron dan wel. En een bubbel om des fles willen? IIG is de 2014 nog wél te krijgen. |
| Hoyo de Monterrey Petit Robusto | Gratien & Meyer Cuvée Flamme | Ah, niet Alfred G dit keer eens. Bovendien; geen echte Ch. |
Saai hè? De vier source-linkjes leiden tot allemaal deze zelfde set of een deel ervan… En nogmaals; het zijn losse voorbeelden. Wie deze van links naar rechts en/of van rechts naar links ‘allen’ op voorraad heeft … heeft geen bijzondere smaak want het is een beetje van alles wat; onkenmerkend voor een serieuze (meer dan een beetje fijn)proever.
Maar wat we zoeken is een duidelijk spoorboekje zodat vanuit ieder station duidelijk is over welke wissels we bij een topbestemming komen. Zodat men wat kan passen (‘voorgeschoteld krijgen’ zou toch moeten worden vermeden) bij een eigen wens/keuze in een van beide zijden.
Een prima start daarvoor vond ik in/op Holt’s Clubhouse; hier. Want waar het UC Davis aromawiel toch wel bekend mag worden verondersteld dezer dagen en breed beschikbaar is, was er op andere terreinen weinig échte vergelijkbare ontwikkeling. Tot nu, lijkt het, dus. Want het door Holt’s gepresenteerde wiel biedt toch wel prima aanknopingspunten voor betere matches niet zijnde lucifers.
Op een eenvoudige wijze: Bepaal wat men als leidraad neemt; als leidend product. Voorhanden maar hopelijk toch op eigen keus. Weeg daarvan het profiel, kies het profiel wat men ertegenaan wil zetten en kies dan op basis daarvan het tweede product.
[Hier volgt nog enige uitleg en wellicht voorbeelden]
Enne, heb net een doosje Olifant corona’s aangeschaft; wordt de ballpark/benchmark voor vergelijking. Men heeft er bovendien veel meer kennis en vooral inzicht in smaakprofielen dan men toe wil geven. Er zal nog veel navraag worden gedaan. Er men verkoopt er reeds een Larmandier Bernier – allesbehalve kinderachtig!
Deze corona zou ikzelf, enigszins aansluitend bij het oordeel van de maker, beschrijven als [Nog in te vullen], waarbij ik een champagne met een profiel van [Nog in te vullen] zou kiezen. Men denke aan een [Nog in te vullen], mits verkrijgbaar en mits u het met mijn keuzes eens bent…
[Hier volgt een stuk over analyse van de aromas en smaken van sigaren, op zich. En hoe dat ook voor champagnes op te stellen is, in versimpelde vorm of tot en met het mega-aromawiel voor beide apart. Of eerder, voor de ene kant en dan te zoeken naar iets dat daarbij aansluit… Zoveel is natuurlijk al wel duidelijk: we zoeken aansluiting want contrasten leiden al te vaak tot rare afwijkende smaken, over en weer. Dat botst en dat willen we niet. Het is dus wat makkelijker dan met wijn-spijscombo’s waar je soms wél voor een (op een of meer maar niet noodzakelijkerwijs alle dimensies) afwijkende karakterisering kiest – afgezien van de feitelijke smaak die bij wijn-spijs dan zomaar buiten beeld kan zijn gevallen ..!
Maar zó gedetailleerd haalt wel de lol van proeven af. En een perfecte match zal niet te maken zijn – al is het alleen al doordat de beter bubbel koel (niet koud) is en de betere sigaar(-rook) toch qua temp daar flink bovenuit gaat. Dat doet wat met de gustatore en ortho- en retronasale olfactorische sensatiebeleving. We kunnen het dan beter platslaan en Mild Bij Mild aansluiten..?]
Om een begin te maken … hoe diep gaat uw kennis van sigarensmaken ..? Hoe diep uw kennis over wijnsmaken? Van, over; een verschil. Nee, ik doel niet op het idee dat sigaren ‘unieke’ producten zouden zijn en wijn anders is; sogaren hebben wel een vulling of omblad dat anders is dan de volgende in dezelfde productieserie, maar die verschillen zijn vrijwel altijd te subtiel voor de gemiddelde proever. U bent gemiddeld. ..! Én, hetzelfde geldt voor wijn, in wellicht iets mindere mate, maar alle assemblage- en mariage-werk kan iet verhinderen dat de ene fles vooraan staan als er wat licht in de kelder valt en de andere achteraan; dat de ene daarbij ook net iets meer opwarming van buitenlucht krijgt dan de andere, etc.; afgezien van al dat soort invloeden bij transport en uitserveren (voor/achterin de koeling?).
Nee, waar hier op wordt gedoeld, is het verschil in sophistication van de in de loop der eeuwen ontwikkelde analyse- en expressie-handvatten. Bij sigaren blijft dat beperkt, bij wijn gaat het ver; zie deze en ook omspannend deze.
Daaruit volgt voor ons onderhavige onderwerp: Gelijkwaardig, gelijk-overstekend analyseren en aan elkaar passen van profielen gaat ‘m niet worden. Als oplossing: Kiest hieronder links en rechts uw niveaux, en ga daarmee aan de slag. Leg díé naast elkaar voor een overlappende (Like), complementaire of contrasterende (Contrast) match op de door u gewenste punten. Of kijk of wat u voorhanden heeft, aan spul voor links en/of rechts, of de match voldoende klopt om geen aanpassingen – zie verder onder: (web)winkel – meer te hoeven doen, satisficing, optimising eerder dan maximising.
| Aan de sigarenkant: | Aan de Champagne-kant: | ||||
  |
 [Zo ver naar rechts als u zich kunt veroorloven, uiteraard…] |
||||
Velen zijn reeds voor u geclassificeerd als volgt, zoals met name, hier; met als voorbeelden:
Met, subtiele verschillen: |
[Hier volgt nog een overzicht; eerst de algemene profielen per druif als hierboven maar dan met toevoeging over mondgevoel (door de bank genomen) en zo, en met leeftijds- en blend-effecten ook met de Forgotten Four. Daarna wat voorbeelden nader ingevuld voor een paar selecte, willekeurige.] |
||||
| Bovenstaande, maar dan nog meer in detail. | Per champagne een complete aromawiel-detailanalyse; een paar voorbeelden dan, mét individuele mondgevoelverschillen – mogelijk subtieler (geschaald) dan op links. | ||||
| Analyses uit onder andere deze, deze, deze, deze (sic dat ‘premium’), deze (sic; ‘little cigars‘..?), deze (sicidem), deze, deze (sic 2), deze, en vele vergelijkbare. | Soortgelijk, maar dan voor uw individuele champagnes, à la deze en deze. Wordt nog een issue; weet niet waar dit soort échte individuele-champagne chemische analyses te vinden is. (Te halen bij) onze trots, wellicht? | ||||
| Maar laten we niet voorbij gaan aan de vele, vele collega’s die niet in de club hun gaschromatograaf-ionmobiliteitsspectrometer bij zich hebben. Ik vergeet ‘m ook wel eens ..! | |||||
[Hier volgt dan een meer praktische analyse van box plot naar aroma én taste wheel conform Cigar Sense (én met Holt’s mineraliteit etc erin verwerkt), en vandaar naar een geïntegreerd aromawiel (incl Holt’s veel-meer-detailwiel(en)) waarbij een aromawiel van de ideal champagne kan worden gelegd; per type champagne een typisch voorbeeld geven (van aromawiel). En dan per ch-aromawiel terug naar dubbel sigarenwiel naar sigaar. Te “toetsen” aan de hand van bovenstaande voorbeelden.
Dat houdt het overzichtelijk, doenbaar, en toonbaar voor klanten in je winkel.]
[Terug naar boven]
[Terug naar Wijn is Fijn]
Qua bronnen leunen we voor bovenstaande stevig op Holt’s en Cigar Sense. Plus Glass of Bubbly, without saying.
Voor sigaren bepalen we het profiel aan de hand van de criteria Smaak, Balans, Body, Sterkte, Aroma en Finish.
Voor Smaak pakken we het aromawiel erbij. Let wel I; wat u proeft of verwacht, kan gedurende de diverse fasen van het roken nog variëren... En let wel II; er zijn ook aspecten die nog niet zozeer als aroma staan aangegeven in het wiel, we denken aan termen als (ja de sigarenwereld is langzamerhand, helaashelaas US-, Engels geworden) zesty, tangy, floral, en earthy, of soms zelfs metallic. Lijkende termen die een combi zouden kunnen zijn van diverse aromas en papillaire en olfactorische/nasale sensaties en -tactiele invloeden. Hierbij komen termen als 'complex' uiteraard ook bijgepakt, om in dit geval te beschrijven dat er vele aromas herkenbaar zijn. Rustig roken, dat is niet alleen beschaafder en allerlei sigarenrokeneffecten-versterkend maar biedt ook meer kans om aromas te onderscheiden.
Balans is voor de hand liggend; of de zoete, zure, zoute en bittere tonen (OK, en 'umami'...) in balans zijn. Ja, ook bij een sigaar – al zal het meestal gaan over de balans tussen 'creamy' en 'spicy' en gaat het meestal mis door te veel bitter of te veel spiciness.
Body gaat over de volheid, in dit geval vooral te bepalen aan de volheid, dikte, dichtheid van de rook. Die ook een gevoel geeft; 'light' is als een licht bier, 'full-bodied' is als een rechttoe-rechtaan whisky of cognac.
Overigens hoort bij Body ook textuur, 'leathery', 'meaty', 'silky', 'creamy', 'soft', 'succulent', 'woody', 'chalky', 'dry', 'oily' en 'spicy'. Die dus net niet hetzelfde zijn als de aroma-indicatoren uit het wiel; soms overlappend. Niet handig maar zo is het nu eenmaal.
Sterkte is een wat eenvoudiger maat voor het nicotinegehalte van de sigaar. De topbladeren van een tabaksplant heeft meer nicotine dan de lagere bladeren – me(n) dunkt dat de topbladeren zijn waar de plant verder wil groeien en dus betere bescherming nodig heeft van de nico; lager is het wat ouder en 'expendible' dus ga je daar als plant niet je nico op concentreren ..? Waar de sigaar van gemaakt is, heeft dus invloed. Kan je meestal niet kiezen, maar wel proeven. Rustig roken is ook hier handig; om een nico-klap/duizel te voorkomen bij het opstaan.
Aroma dan, vervolgens. Ook hier kan het aromawiel worden ingezet. Vreemd genoeg is het moeilijk de aromas te bepalen als we zelf roken; iemand anders' rook kunnen we beter analyseren. Of we blazen de rook door de neus uit ('retrohaleren'), dan hebben we wel de volle verfijning (ga ik vanuit, lezer!) van onze neus ter beschikking. Bedenk bij het 'benoemen' overigens dat we veel meer uit ons geheugen putten, qua eten en drinken!, dan we wellicht zelf(s) denken. Dus rare smaken herkennen is niet raar.
De Finish ten slotte is kort of lang, naargelang de aromas lang op de tong (sic) blijven hangen. Milde sigaren zijn nogal eens kort – hetgeen niks zegt over de complexiteit, overigens. Hierin zit ook de reden om een zwaar (sterkte)kanon na een milde te nemen, niet andersom.
Als het gaat over de champagnes en hun profielen, pakken we er de (echte en semi-)klassieke wijn-analyses bij die we allemaal wel kennen; onderscheidend in [Hier verder. In ieder geval https://www.wijnwinewein.nl/hoe-proef-je-wijn/ en aromawiel + zuurgraad/tannines/body(viscositeit/alcohol/tannines/smaakintensiteit/mondgevoel)/afdronk + Aanzet/Zuren/Zachtheid/Tannine/Body en alcohol/Afdronk/Smaken dus de aromas bijna-los van structurele criteria. Dan de smaken matchen met die van sigaren, of niet; Klosse's overlap/contrasten erbij halen en dan verder. En toespitsen op champagnes... pak het smaak-plaatje van het CIVC erbij!]
