Ja de (Europese en Canadese) wijnimport/handel, die is voorbij. Zie de PDF-link hierna over waar dat zoal over ging. De restvoorraadjes in de schuur (de klimaatgeregelde opslag was al iets eerder exit; de schuur toen plots best vol) beginnen op te raken en het is mooi geweest – de Canada-connectie, o.a. als bestuurslid van de NCCC (zie elders), is bijna naar nul.
De resten van wat ooit een volledig uitgeruste en slick webshop was, staan op https://maverisk.nl/producenten/ en onderliggende producenten- en productpagina’s. De accijnsvergunning en de EORI-registratie – als rechtgeaarde auditor de Administratieve Organisatie van de wijnhandel doorgronden gaat immers niet zonder alle formele puntjes op de i; niet van die vage achterbakverkoop – zijn ook verlopen. Over de wijn en wijnhandel schreef ik eerder reeds deze (PDF):
De zolder is overigens ook best gevuld, maar dan met de rest (…) van m’n collectie sterke drank die ik ooit opbouwde. Waarvan nu nog slechts zo’n 250 flessen over zijn; vooral de betere cognacs en whiskies. Nog eens op te ruimen. Een aantal zijn veiling-waardig dus dat kost dan weer uit zoek tijd en zo … Zucht.
De wijninteresse verdiept zich wel, richting sowieso verdieping in de wijnchemie (koppeling stof/smaak), en met name / ook:
- Natuurlijke gisten en terroirspecificiteit (daarvan),
- De invloed van luchtdrukverschillen (door hoogte) op de smaak (met een forse dosis organische-chemie-underpinning),
- Verdiepingsslagen in optimalisatie van wijn/kaas-combinaties.
- Met een zijdelingse extra interesse in Engelse wijnen (vele, veel beter dan men vaak denkt!).
- Waar blijft het ruimer gebruik (mede wegens klimaatbestendigheid) van de Forgotten Four in een andere van mijn favorieten? Nog slechts 0,3% van de aanplant. #fun om de research te doen als er überhaupt nauwelijks iets over is te vinden.
- Ook dit ‘huis’ (zie ook hier) mag er wezen! Is namelijk van een familie van kennissen van ons. Puur natuur maar dan ook echt.
- En met een zijspoor naar wijnfilosofie, min of meer het tegenovergestelde van de chemie-diepte. Over Beleving bij het proeven, de plaats van wijn in de cultuur (of, zowat, vice versa) en wijn als enabler en/of metafoor voor het ultieme waar filosofen naar streven. Is wijngenieten objectief te maken of blijft het au fond subjectief, en wat is Genieten Van Wijn fenomenologisch?
Genoeg te bestuderen.
Enne ja ik heb m’n voorkeuren; wanneer komt er nou ‘es ruime import van Schwartzriesling? Waar zijn de (al snel fantastische) DOCg Cerasuolo de Vittoria’s in Nederland? Etc. Voormalig Oostblok: OK … zitten goeie tussen maar na hype-cutting is het wel zoeken. En de Engelsen, daarmee is het juist andersom. Een most British Huxelrebe – de rabarber knalt eruit. Dat soort dingen dus…
En omdat de KvK-registratie gewoon doorloopt, kan ik nog steeds (gratis) langs allerlei ‘B2B’-/Voor-Professionals-only proeverijen en zo; niet te shabby.
Desalniettegenstaande, teach me (about) anything over whiskies, gins, rums, marcs/grappas, koffie, et al. ..! Niet de 101 of 201 basics, maar de 401+ tot 501+ cursussen. Whiskies: Ook de Japanse, Franse, US non-bourbons, craft Canadians etc. Koffie: Welke Braziliaanse, Colombiaanse, Panamese of Nicaraguaanse onderscheidt zich? Welke aromawielen zijn er, voor die dingen, en laat eens wat proeven op de subtiliteit van de buitenste ring daarvan…
We zoeken nog naar mogelijkheden om veel méér cocktails(maken) te kunnen oefenen.
Nota bene, proeven is niet veel drinken laat staan zuipen..! Ja, vroeger… toen kon ik wel wat hebben. Overigens nooit over enige grens gegaan, da’s nooit Stoer geweest van wie dan ook en ‘t is niet comme il faut. Tegenwoordig kom ik nog niet aan het (wetenschappelijk-medisch bewezen gezondheidsoptimale!) gemiddelde glaasje rood per dag.
Terwijl er nog zo oneindig veel meer over wijn te bespreken is. Ad infinitum. And beyond.