[From chaos onto calmth]
There you have it; Stephen Covey’s Seven Hobbits. Hobbies – I mean, Habits of Effective Leadership. In Dutch. You may figure out for yourself why I copied the quotes; either because I find them valuable or because the error is of import for its ominousness (is that a word?).
Be aware that the quotes as such, aren’t a real unbiased ‘objective’ summary; most often I heartily advise to read the book yourself..!
Stephen R. Covey, De Zeven Eigenschappen van Effectief Leiderschap, FranklinCovey / Business Contact, juli 2006, ISBN 9789025414894.
Wat je de Principiële Levenshouding zou kunnen noemen wordt daarentegen in vrijwel alle literatuur van de eerste honderdvijftig jaar beschouwd als basis voor succes: integriteit, nederigheid, trouw, gematigdheid, moed, rechtvaardigheid, geduld, ijver, eenvoud, bescheidenheid en de gulden regel. Karakteristiek voor die literatuur is de autobiografie van Benjamin Franklin. (p.16)
Principes zijn geen waarden. Een criminele organisatie kan bepaalde waarden delen, maar ze zijn in strijd met de principes die ik hier bedoel. Principes zijn het land, waarden de landkaart. Als we de juiste principes als kaart hanteren kennen we de waarheid. Principes zijn richtlijnen voor menselijk gedrag, die hun waarden op lange termijn hebben bewezen. Hoe fundamenteel ze zijn wordt direct duidelijk, als je bedenkt hoe absurd het is om te leven volgens regels die er tegenin druisen. Ik betwijfel of er iemand bestaat die er werkelijk van overtuigd is dat onredelijkheid, bedrog, lafheid, nutteloosheid, middelmatigheid of verval een solide basis voor succes kunnen vormen. (p.27)
Effectiviteit is een kwestie van evenwicht, ik noem dat de P/PM-balans. P staat voor productie van wat je hebben wilt, de gouden eieren. PM staat voor productiemiddel, het middel waarmee de gouden eieren worden geproduceerd. (p.41)
Jagen op de slang die je heeft gebeten, zal ertoe leiden dat het gif zich sneller door je lichaam verspreidt. (pp.75-76)
Een manager probeert zo efficiënt en succesvol mogelijk de ladder te beklimmen. Een leider kijkt of de ladder wel tegen de goede muur staat. (p.85)
Delegeren aan rentmeesters is gericht op resultaten, niet op methoden. Mensen krijgen de kans om zelf hun aanpak te bepalen. Daardoor zijn ze ook verantwoordelijk voor de resultaten. Dat vraagt in het begin extra tijd, maar het loont. Door te delegeren aan je rentmeesters kun je het draaipunt verplaatsen en het rendement vergroten. Delegeren aan rentmeesters vereist duidelijkheid, wederzijds begrip en inzet met betrekking tot verwachtingen op vijf gebieden. [gewenste resultaten, richtlijnen, hulpmiddelen, aansprakelijkheid, consequenties] (pp.151-152)
Als je woorden en daden ontleend zijn aan oppervlakkige relatietechnieken (de pragmatische levenshouding) en geen uitdrukking geven aan de kern van jezelf (de principiële levenshouding) , zullen anderen dat merken. (p.164)
Een snelle oplossing is een illusie. Een relatie opbouwen of herstellen kost tijd. Als je ongeduldig wordt omdat het een en ander geen indruk op hem schijnt te maken, maak je in één keer al je stortingen ongedaan. (p.167)
Laat ik zes grote stortingen noemen die goed zijn voor een behoorlijke emotionele rekening:
- De ander begrijpen
- Op details letten
- Woord houden
- Verwachtingen verduidelijken
- Integriteit tonen
- Je oprecht verontschuldigen voor een opname (pp.167-175)
Waarschijnlijk is er niets waarmee je je krediet zo hartgrondig kan verspelen als door een belofte niet na te komen die voor de ander belangrijk is. De volgende keer dat je iets belooft, word je niet meer geloofd. (p.170)
Leo Roskin zei: De zwakkelingen zijn wreed. Zachtaardigheid kan men alleen verwachten van de sterke. (p.174)
Ze zijn niet onafhankelijk. Ze zijn contra-afhankelijk. Dat is een variant van afhankelijkheid die zich helemaal onder aan het groei-continuüm bevindt. Ze worden reactief, zijn sterk geneigd vijandschap als centrum te kiezen, denken vooral aan hun ‘rechten’ en proberen voortdurend het bewijs van hun individualiteit te leveren. (p.176)
Op de universiteit gaat winnen/verliezen gewoon door. Volgens de ‘curve van de normale verdeling’ krijg je een negen omdat iemand anders een vijf krijgt. Wat iemand waard is wordt vastgesteld door hem te vergelijken met iemand anders. Insintrieke waarde geldt niet. (p.185)
Mar mensen krijgen geen cijfer voor hun inzet of het gebrek daaraan. Er wordt een vergelijking gemaakt met anderen. Cijfers geven uitdrukking aan een bepaalde maatschappelijke waarde; ze scheppen mogelijkheden of sluiten die juist af. In het onderwijs staat rivaliteit centraal, niet samenwerking. Samenwerking wordt doorgaans in verband gebracht met bedrog. (p.186)
Mensen nemen een defensieve houding aan, waardoor creatieve oplossingen en samenwerking bemoeilijkt worden. (p.186)
Als twee mensen met een mentaliteit van winnen/verliezen – dat wil zeggen twee koppige egotrippers – met elkaar te maken krijgen, leidt dat tot verliezen/verliezen. Ze verliezen allebei. Ze willen zich revancheren zonder te beseffen dat wraak een tweesnijdend waard is. (p.188)
Vijf dimensies van winnen/winnen:
Drie karaktertrekken zijn van wezenlijk belang voor het winnen/winnen-paradigma: Integriteit … Volwassenheid is het evenwicht tussen moed en consideratie. … een mentaliteit van overvloed. (pp.194-196)
Mensen met een schaarste-mentaliteit valt het zwaar om deel uit te maken van een team waarvan de leden elkaar aanvullen. Afwijkend gedrag beschouwen ze als tekens van deloyaal gedrag. (p.196)
Toch zullen er altijd een paar zijn die zo hardnekkig vastgebakken zitten aan winnen/verliezen, dat ze domweg niet kunnen denken in termen van winnen/winnen. Vergeet dus niet dat je geen akkoord als optie moet openhouden. In een enkel geval kun je ook kiezen voor de afgezwakte vorm van winnen/winnen: het compromis. (p.199)
Een winnen/winnen-akkoord bevat per se de volgende vijf elementen:
- De gewenste resultaten (niet de methoden) geven aan wat er gebeuren moet en wanneer.
- De richtlijnen specificeren de parameters (principes, strategieën enzovoorts) voor de resultaten die behaald moeten worden.
- De hulpmiddelen zijn alle menselijke, financiële, technische of organisatorische instrumenten om resultaten te bereiken.
- Verantwoordelijkheid stelt de normen voor de prestaties en het moment van evaluatie.
- De gevolgen geven aan wat er gaat gebeuren – goed of slecht, natuurlijk en logisch – op grond van de conclusies van de evaluatie. (p.200)
Traditioneel, autoritair toezicht is een winnen/verliezen-paradigma. (p.200)
Een dergelijk winnen/winnen-prestatieakkoord is de hoofdactiviteit van het management. … Het management hoeft alleen nog op te treden als een startwagen in een race. Hij zet de zaak in gang en verlaat vervolgens de koers. Daarna rukt hij alleen nog uit om gelekte olie te verwijderen. (p.204)
Er zijn eigenlijk maar vier soorten consequenties (beloning of straf) …: financiële consequenties, psychologische consequenties, kansen en verantwoordelijkheid. (p.204)
Volgens de filosoof Herbert Shepherd gelden voor een gezond, evenwichtig leven de volgende vier waarden: vooruitzicht (spiritueel), autonomie (geestelijk), verbondenheid (sociaal) en gesteldheid (lichamelijk). (p.264)
Geld verdienen is onontbeerlijk, maar niet genoeg om op te kunnen drijven. Je eet om te leven, maar je leeft niet om te eten. (p.275)