Or, how did you not think this would happen, everywhere, all the time ..??
I’ll finish with a pretty pic:
[When curtains would keep your salon business private …; Huis van Gijn Dordrecht]
Or, how did you not think this would happen, everywhere, all the time ..??
I’ll finish with a pretty pic:
[When curtains would keep your salon business private …; Huis van Gijn Dordrecht]
Here’s a trope worth repeating: Humans are / aren’t the weakest link in your InfoSec.
Are, because they are fickle, demotivated, unwilling, lazy, careless, (sometimes! but that suffices) inattentive, uninterested in InfoSec but interested in (apparently…) incompatible goals.
Are, because you make them a single point of failure, or the one link still vulnerable and through their own actual, acute, risk management and weighing, decide to evade the behavioral limitations set by you with your myopic non-business-objectives-aligned view on how the (totalitarian dehumanized, inhumane) organisation should function.
Aren’t, because the human mind (sometimes) picks up the slightest cues of deviations, is inquisitive and resourceful, flexible.
Aren’t, because there’s so many other equally or worse weak links to take care of first. Taking care of the human factor may be the icing, but the cake would be very good to perfect for making the icing worthwhile…!
Any other aspects ..? Feel free to add.
If you want to control ‘all’ of information security, humans should be taken out of the (your!) loop, and you should steer clear of theirs (for avoiding accusations of interference with business objectives achievement, or actually interfering without you noticing since your viewpoint is so narrow).
That being said, how ’bout we all join hands and reach for the rainbow ..? Or so, relatively speaking. And:
[Where all the people are; old Reims opera (?)]
Just a reminder; Dutch lower gov’t agencies struggling with storage formats … (Here, in Dutch, but Alphabet Translate (heh that still doesn’t ring well!) may help)
There may be hope for (!) privacy. And:
[Nice, functional (as / where it is), and certainly will look Old before you know it; La Défense]
One might have easily missed one of the most valuable annual reports … but if you trust it (you can) or would want to dismiss it (you can, for various reasons like the management babble leading to a great many missed threats and ~levels as here, always of course, but still), it is an important item when you’re in InfoSec despite #ditchcyber! so you’d better study it.
Oh, yeah, this being the thing.
OK now. Plus:
[In “cyber”space (#ditchcyber once more), easily scaled. Haut Koenigsbourg again.]
… Not from anyone, not from anywhere. But crossing some book tips, and asking for comments.
Was reading the Good Book, when realizing that it, in conjunction with Bruce, could lead to some form of progress beyond the latter when absolutist totalitarian panopticon control frameworks might seem the only way out. In particular, when including this on the Pikettyan / Elyseym escape or not that serves only some but not the serfs. And then add some Mark Goodman (nomen est omen, qua author, and content?) and you can see where Bruce may have missed exponential crumbling of structures, and said escape might be by others than the current(ly known) 1% … Not all Boy Cried Wolfs will be wrong; on the contrary — Not Yet is very, very different from Never, but rather Soon Baby, Soon.
Not rejoicing, and:
[Nope, not safe here (Haut Koenigsbourg) either.]
Given that ‘privacy’ is a property that emerges from good Security, more particularly from Confidentiality (and Integrity), there’s two avenues to succeed in this field:
Thanks anyway for all your pointers on the last item… (none); hence:
[It’s watching over your shoulder….! Het Loo]
So… Legal developments go at glacial ‘speed’, thus mumbling critical oversight to sleep. Happened, once again, in NL. Mass collection (sic) of and trawling through all sorts of data ‘out there’ is free game for gov’t agencies.
NO the oversight committee will not do anything. Anyone saying so, plainly and simply lies under oath to overthrow the constitution (isn’t that high treason?)
But what will happen of course, is that those that in the past weren’t able to connect the dots (proven fact), will now be swamped in enormously bigger piles of noise data. At the very very best (??) they’ll find bucketloads of false positives — ruining perfectly normal, perfectly legally operating citizens’ lives, of course without any serious recourse or restitution of lost life’s pleasure and happiness…
And the false negatives will also explode, induced by the very ‘countermeasures’.
So, also those that propose and implement and work with such ‘solutions’ quod non, will be culpable to.
Oh well Or well was right. Plus:
[I don’t want or like, but do expect, a similar thing again; for different reasons but with no really different methods — Prinsenhof Delft ya’know]
When you can have serfdom? The first, merely meaning physical-legal possession, burdensome. The second one, utter dependence by the subservient of the Master. So, ‘we’ (ahum speak for yourselves) aren’t slaves of SocMed, we’re ‘merely’ not merrily their serfs. Which correlates with the Hobson’s anti-choice to walk away and suffer the withdrawal consequences… Freedom to starve, in the sense of the withdrawal and the great may intertwined and softer linked spheres of being.
Let’s not get depressed. Let’s get detached. And this.
Or what?
Oh, this:
[Once, ruling large portions of the ‘known’ world from here. Now, not so much. Aachen]
Met al die seminars en cursussen over de Wet meldplicht datalekken lijkt het wel of het meldplichtprocedurenaarbinnenrammen dé oplossing is voor al uw privacy-problemen.
Terwijl het natuurlijk niet meer is dan het perfect regelen van het naar buiten toe rondroepen van de totaal transparante schuld zodra (niet als) er iets misgaat.
Over het voorkomen dat beter is dan genezen (en dat is implementatie van de meldplicht-procedures nog verre van), horen we een stuk minder. Hooguit bij degenen die nu én zometeen de kous op de kop krijgen; dat alles anders moet terwijl het a. nu vaak al best prima geregeld is, b. zometeen niet beter zal zijn (feit bij voorbaat), c. a en b gelden binnen de kaders van de nu en dan geldende organisatorische belemmeringen van budget, tijd en wil van boven, om de zaken beter te regelen.
Het kan ook anders anders: preventief. Leest en ziet.
En ook:
[Zonder privacy, een saaie wereld …; Zuid-As maar da’s duidelijk]
When analyzing the Stork methodology for EU-wide federated eID- and authentication methods and technology, again one stumbles (rather, ‘ they’ do) over the bow tie of CIA, mostly C, controls. Too bad. Usually, ENISA(-involved) stuff is Great quality. Now, quite too much less so.
Which is too bad. To note, we already commented on the classical CIA rating (incl the bow tie fallacy) before. Now, the CIA seems to have something to bring to bear on CIA as well. Better study hard …!
Oh well …:
[Weaving transparency and stability, Cala at Hoofddorp again]
Voor sigaren bepalen we het profiel aan de hand van de criteria Smaak, Balans, Body, Sterkte, Aroma en Finish.
Voor Smaak pakken we het aromawiel erbij. Let wel I; wat u proeft of verwacht, kan gedurende de diverse fasen van het roken nog variëren... En let wel II; er zijn ook aspecten die nog niet zozeer als aroma staan aangegeven in het wiel, we denken aan termen als (ja de sigarenwereld is langzamerhand, helaashelaas US-, Engels geworden) zesty, tangy, floral, en earthy, of soms zelfs metallic. Lijkende termen die een combi zouden kunnen zijn van diverse aromas en papillaire en olfactorische/nasale sensaties en -tactiele invloeden. Hierbij komen termen als 'complex' uiteraard ook bijgepakt, om in dit geval te beschrijven dat er vele aromas herkenbaar zijn. Rustig roken, dat is niet alleen beschaafder en allerlei sigarenrokeneffecten-versterkend maar biedt ook meer kans om aromas te onderscheiden.
Balans is voor de hand liggend; of de zoete, zure, zoute en bittere tonen (OK, en 'umami'...) in balans zijn. Ja, ook bij een sigaar – al zal het meestal gaan over de balans tussen 'creamy' en 'spicy' en gaat het meestal mis door te veel bitter of te veel spiciness.
Body gaat over de volheid, in dit geval vooral te bepalen aan de volheid, dikte, dichtheid van de rook. Die ook een gevoel geeft; 'light' is als een licht bier, 'full-bodied' is als een rechttoe-rechtaan whisky of cognac.
Overigens hoort bij Body ook textuur, 'leathery', 'meaty', 'silky', 'creamy', 'soft', 'succulent', 'woody', 'chalky', 'dry', 'oily' en 'spicy'. Die dus net niet hetzelfde zijn als de aroma-indicatoren uit het wiel; soms overlappend. Niet handig maar zo is het nu eenmaal.
Sterkte is een wat eenvoudiger maat voor het nicotinegehalte van de sigaar. De topbladeren van een tabaksplant heeft meer nicotine dan de lagere bladeren – me(n) dunkt dat de topbladeren zijn waar de plant verder wil groeien en dus betere bescherming nodig heeft van de nico; lager is het wat ouder en 'expendible' dus ga je daar als plant niet je nico op concentreren ..? Waar de sigaar van gemaakt is, heeft dus invloed. Kan je meestal niet kiezen, maar wel proeven. Rustig roken is ook hier handig; om een nico-klap/duizel te voorkomen bij het opstaan.
Aroma dan, vervolgens. Ook hier kan het aromawiel worden ingezet. Vreemd genoeg is het moeilijk de aromas te bepalen als we zelf roken; iemand anders' rook kunnen we beter analyseren. Of we blazen de rook door de neus uit ('retrohaleren'), dan hebben we wel de volle verfijning (ga ik vanuit, lezer!) van onze neus ter beschikking. Bedenk bij het 'benoemen' overigens dat we veel meer uit ons geheugen putten, qua eten en drinken!, dan we wellicht zelf(s) denken. Dus rare smaken herkennen is niet raar.
De Finish ten slotte is kort of lang, naargelang de aromas lang op de tong (sic) blijven hangen. Milde sigaren zijn nogal eens kort – hetgeen niks zegt over de complexiteit, overigens. Hierin zit ook de reden om een zwaar (sterkte)kanon na een milde te nemen, niet andersom.
Als het gaat over de champagnes en hun profielen, pakken we er de (echte en semi-)klassieke wijn-analyses bij die we allemaal wel kennen; onderscheidend in [Hier verder. In ieder geval https://www.wijnwinewein.nl/hoe-proef-je-wijn/ en aromawiel + zuurgraad/tannines/body(viscositeit/alcohol/tannines/smaakintensiteit/mondgevoel)/afdronk + Aanzet/Zuren/Zachtheid/Tannine/Body en alcohol/Afdronk/Smaken dus de aromas bijna-los van structurele criteria. Dan de smaken matchen met die van sigaren, of niet; Klosse's overlap/contrasten erbij halen en dan verder. En toespitsen op champagnes... pak het smaak-plaatje van het CIVC erbij!]
Dear reader; bij deze dus de waarschuwing dat u vanaf hier (?, inderdaad, echt niet alleen hier) serieus te lange zinnen tegenkomt.
Ach, daar ben ik me prima van bewust, mijn hele blog is immers ook een poging tot schrijfoefening in alle facetten. Sommige posts daar blinken uit door korte zinnen en ellipsis; ook deze pagina is opgesteld als tegenwicht. En ik vertrouw erop dat u dat gewoon doorlezend aankunt.
Als voorbeeld: Oplettende lezers zullen opmerken dat onderstaande waar het uitweidingen achter links naar andere pagina's betreft wellicht beter met behulp van OnMouseOver's, alt-tekstblokken of andere tags per pop-uppable item zou kunnen zijn geïmplementeerd maar ik heb het zo gekozen en ik kan best komma's toevoegen in deze zin maar ook dat heb ik achterwege gelaten zonder de leesbaarheid of de begrijpbaarheid in het gedrang te brengen.
Inderdaad, het ontwikkelde, ik schreef, een en ander vanuit een voortdurende, voortgaande research. Na zoeken in het wilde weg algemeen, navraag bij het Comité (iv) Champagne, een aanvullend zelfzoeken met Google Satellite én Street View zowel rond de officiële als in het algemeen, kwam ik tot de Lijst Van (uiteindelijk) 78. De en passant gevonden kaarten leidden tot enige aanvulling. Toen kwam ik Weinlagen.de tegen en tsja dan ben ik niet meer te houden qua sys-te-matisch alle streken én plaatsjes af! Hoewel, ... in onderstaande tabel heb ik maar niet meer voor ieder stuks de Street View erop losgelaten of onderstaand ingevuld. Terwijl ik er vanuit ga dat dit alles nog aanvulling kan krijgen ... Les Clos Inconnus zijn uiteraard zichzelf.
De gangen kwamen al zeer onregelmatig door, en met andere tafels die uitliepen en/of (weer) bijtrokken, tot zeer ver inhalen zelfs, tot gang 6 van de 7 tachtig (schrijve: 80) minuten op zich liet wachten, ondanks diverse malen navraag. Waarna het nauwelijks-opgewarmde pompoen met koude polenta bleek te zijn; "dat hoort zo" ammehoela. Nee, het niet-koude nagerecht erna hebben we niet gehaald; we zijn opgestaan en weggegaan. Die zien ons nooit meer, zeker omdat de bediening ook Zwak was (gangen aan verkeerde tafeltjes serveren want die waren al twee gangen verder), etc. En balsimaco-saus dus, 'et al.'...
Huh, da's écht voor de Insiders..? Inmiddels wel toegestaan als aanplant, maar nog zo'n drie tot tien jaar onderweg voor er de eerste re-de-lijke wijnen van kunnen worden gemaakt en dan is het nog maar afwachten. En dan had je Floreal, Artaban en Vidoc nog niet gezien. Die mogen (in de toekomst) ook... En dan is het Comité Champagne ook nog bezig met kruisingen van de Top 3, Arbane, Meslier, en Gouais. #feest