St. Juttemis is niet van gister

Er zijn mensen, zeker ook buiten het Vlaams-Nederlandse gebied, die denken dat St. Juttemis niet bestaat. Misschien hebben ze gelijk. En er zijn mensen, voornamelijk binnen het Vlaams-Nederlandse gebied, die denken dat St. Juttemis van gisteren is. 17 augustus. Voor de laatste een hmmmm…:

Mogelijke oorsprong
De volledige uitdrukking is met sint-juttemis, als de kalveren op het ijs dansen. Jutte zou een koosvorm zijn van Judith, de bijbelse heldin, van wie de naamdag op 17 augustus zou vallen. (In werkelijkheid valt haar naamdag op 24 maart en 7 september.) In augustus ligt er uiteraard geen ijs, en kalveren kunnen niet dansen, vandaar de betekenis nooit. Deskundigen op het gebied van volkscultuur menen dat dit verhaal uit de lucht gegrepen is en wijzen erop dat noch de heilige Judit noch de heilige Jutta haar naamdag op 17 augustus heeft.

Op 17 augustus wordt wel de naamdag van Guda, of Guida of Jutta, van Arnstein gevierd. Verder bestaat er een heilige Jutta van Sangerhausen (5 mei). Zij kwam uit een adellijke familie in Thüringen en overleed in 1260 op weg naar het Heilige Land. Hoe een lokale Duitse heilige terecht komt in een Nederlandse zegswijze is echter niet te verklaren.

Volgens een andere variant zou de naam een verbastering zijn van “jodenmis”; dat is dus nooit, want joden kennen geen mis.

De uitdrukking wordt in 1577 voor het eerst vermeld in de Kroniek van Roermond. De uitdrukking komt ook voor in de Dictionaire français-hollandais uit 1738 door Pieter Marin.

Varianten
Er is nog een andere niet-bestaande dag (die echter wat in de vergetelheid is geraakt): Sinternuit. Uit te spreken als : “Sinter-Noe-wit” of “Sinter-Noe-wèt” en betekent eigenlijk Sinter-nooit. Het Schip van Sinternuit komt zo aan zijn naam.
Als de klaver uit ‘t veld is
Te Pruimpaschen, als de kalveren op ‘t ijs dansen (Limburg)
Als de catte ganzen eyer leggen (F.A. Stoett)
Als daer twee sondagen in een week comen (ook F.A. Stoett)
Als de kiekens tanden krijgen (Vlaanderen)
Als de paus een geus wordt
Als Pasen en Pinksteren op één dag vallen is eveneens een uitdrukking voor nooit.

Spelling
Het woord sint-juttemis wordt met een streepje en kleine letters geschreven, omdat niet (meer) wordt verwezen naar een bestaande heilige. Het Groene Boekje kent het als sint-jutmis en sint-juttemis.

In andere talen
Bulgaars: На куково лято (Na koekowo ljato), in de zomer van een/de koekoek, verwijzend naar het verhaal dat de koekoek in de zomer verandert in een havik of sperwer, wat betekent dat er ‘s zomers geen koekoeken zijn
Engels: Saint Glinglin, een denkbeeldige Franse heilige
Frans: Saint Glinglin of Cela arrivera si le Carême dure sept ans (Dit zal gebeuren als de vasten 7 jaar duurt) of la Semaine des trois Jeudis (de week van 3 donderdagen).
Latijn: ad Kalendas Graecas, toegeschreven aan Suetonius, naar de Griekse kalendae, maar de Kalendae duidde een dag in de Romeinse kalender aan, niet de Griekse
Luxemburgs: Päifenneijoerschdag (päifen = fluiten, neijoerschdag = nieuwjaarsdag, nadere verklaring onbekend)
Roemeens: Sfântul Aşteaptă (“Sint Wacht”)

In de volgende talen wordt verwezen naar “Sint Nooit”:
Duits: Sankt Nimmerlein
Portugees: São Nunca
Esperanto: Sankta Neniamo
Pools: Na świętego nigdy of Na Święty Nigdy

[Wikipedia, ja.]
Now you know… En uiteraard deze:
20140813_155709[Dé Du dok, H’sum ja]

Ah. AI, here it is.

I wondered before on what the … Google would be up to in terms of Artificial Intelligence. Here‘s some news on that.
Some. As I believe this is only a side show to throw us off.
Surely, there must be much, much, much more in the pipeline…

Anyhow, here’s:
DSCN1157
[The view that’s offered. Fakely transparent. London UK, indeed.]

On qualitative calculations


[Guess the country. Wrong.]

Some time ago, I hinted that maybe some combination of fuzzy logic and wavelet-like mathematics might deliver tools for qualitative risk management calculations.
Now is the time to delve a little into the subject. If possible, somewhat methodologically.

But hey, you know me; that will not work too perfectly as perfection is boring. I’ll just take it away with a discussion on scales, and thrown in a handful of Ramsey-Lewis work:
There’s the nominal scale. Where one can only sum up the categories or bins one would want to place one’s observations in. presumably, we’d have observations of just one quality (‘aspect’) of the population of observed items [either ‘real’, if there is such a thing, or abstract..! Oh how many problems we face here already] One cannot establish (in)equality between categories, nor add or substract, nor ‘size-‘compare.
There’s the ordinal scale, too. Here, we have some form of ranking of categories, they can be ordered. Categories are either dichotomous (an observation put into one category excludes the observation be also put into another), or non-dichotomous (category membership is non-exclusive. ‘Completely agree’ supposes ‘mostly agree’). At least we can compare, by order, between ‘larger’ and ‘smaller’ or by precedence, but not much more; no calculation.
On to the interval scale. Which has degrees of difference, like (common) temperature and dates. With their arbitrary zero we can’t talk sensibly about ratios. 10°C is not twice as warm as 5°C … But we can add and substract, just not multiply and divide.
This, by the way, is the ‘first’ scale considered to be quantitative, the above are qualitative..!
Next is the ratio scale, that has all of the above and a definitive zero, hence full calculation can be done.
Trick question for you: Where would the binary scale go …?

Just to mention Cohen’s kappa for qualitative score agreement among raters; it may or should come back later. And to mention all sorts of ‘Big’ Data analysis conclusions, with all the monstrosities of mathematical errors in that squared with lack of understanding of the above (in particular, the degradation of information in the direction from ratio to nominal, impossibly the other way around without adding relatively arbitrary information..!)

Now then, fuzzy logic. It takes an interval scale or ‘better’, and stacks a probability function to arrive at quantitative non-ditochomy. Next, work through cause-effect trees [hey, that’s a new element – I’ll come to it shortly] where some cause both happens with some probability and doesn’t happen with another probability at the same time, which propagates through OR and AND-gates to create effects with weird probabilities / weird aspects of probability, and on through the chain / feedback loops and all. If we can assign probabilities to less than interval scales, we would … oh, we do that already, in fault trees, etc.
Except that we don’t. We do not, I repeat do not, build real fault trees in general business riks management. We do the fresh into kindergarten version of it only! NO you don’t. And also, you don’t assign proper probabilities. You screw them up; apologies for the words.

So, we need combinations. We need the flexibility to work with qualitative scales when (not if) we can do no better, and with quantitative scales wherever we can. Being careful about the boundaries ..! Maybe that is (the) key.

[Interlude: wavelets, we of course use on ratio scales, as a proxy for fuzzy logic in continuous mathematics (?)]

Why would this be so difficult ..? Because we have so limited data ..? That’s solvable, by using small internal-crowd sourced measurements; using Cohen’s kappa (et al.) as mentioned.
Because we have no fault trees? Yes, indeed, that is your fault – trees are essential to analyse the situations anyway. Acknowledging the difficulties to get to any form of completeness, including the feedback loops and numerous time-shifts (Fourier would have ahead-of-time feedbacks …! through negative frequencies…). Not acknowledging consistency difficulties; one could even state that any worthwhile fault tree i.e., any one that includes sufficient complexity to resemble reality in a modeling way (i.e., leaving out unnecessary detail (only!)), will have inconsistencies included or it’s not truly representative… ☺

Hm, I start to run in circles. But:
• Haven’t seen fault trees in risk management, lately. We need them;
• Let’s apply ‘fuzzy logic’ calculations to fault trees. We can;
• When we use less-than ratio scales, let’s be clear about the consequences. Let’s never overrepresent the ‘mathematical rigour’ (quod non) of our work, as we will be dragged to account for the errors that causes, with certainty.

Fuzzy risk language


[Antwerp. Seriously.]

In some previous post, I posited that we should move from quantitative (quod non) to qualitative or even intuitive risk management.
And how that may be difficult. ‘cause it is.
As an intermediary step, I propose to build a better language with which to communicate, discuss and calculate (sic) with qualitative risk management.

Because I see a place for a combination of fuzzy logic and wavelet theory, including neural network signal combination functions.
As my time is limited, this time of year, would anyone have pointers to what’s already out there in papers, practical applications, etc..? That could kickstart the discussion. And I’ll return with more, better, more extensive, more thought out stuff on the subject later.

Maverisk / Étoiles du Nord