Category: Geen categorie

On hobbies.
Of the egalitarian-democracy fancy-dancy world of elitists [of all walks of life, of all regions and cultures].

It’s called the Promise of Blockchain.
Where only a handful (if that many) will in the end have Control over ‘everything’, despite the mumbo-jumbo about perfected equality of all. That will not be.

But the undoing of geographically-bound governments that is promised, will result in the vast majority of people (men) that have been shown to want no troubles (chllenges), just their nine-to-five job and a steady household (run by …) to come home to, for a ‘normal’ dinner and tellie programming, to start to feel insecure about all things that matter to them. They’ll feel uprooted in a bad way, losing their security in life. They will fall for (join) the comforting (but false) security of the simplicity (which will not be) or non-Sophist-ery of extremist demagogues.

The elitists may worship Apollo, but as the ancient Greeks knew [and heck, I don’t think they were the first ones to find out about this, see e.g., Zoroastrianism] that Dionysos was the other half of Life in general and human nature in particular. Which shows in the Sillicon Valley atmosphere of ethically ugliest results one may conceive [in the mind, you dirty mind] where all the emptiest-blown balloon of the power of flour flower hey I keep mixing them up but still can’t have my cake and did you remember this so severely suppressed the ‘other’ half that the safety valves that succesful cultures of yester-era had, were clogged by finetuning quod non in more recent tacit societal organisation and now the built-up pressure can only explode, as in current-day workplaces there that aren’t quite the happy cooperations of like-minded individuals that were at the start of the theory of firm or latter-day pool table open (non-)office spaces. That’s why I used ‘ethically ugliest’. Where the ideal of ‘cloud containerisation of your infra stack’ means someone backs up your Word files to tape cartridges.

Where is this going? A. nowhere and B. to smithereens and also we can do something about it all but … All Utopias start to fail as soon as they reach their infliction point at being half (only) realised. From there on, decay sets in.
Yes even ‘blockchain’ things appear to be vulnerable (very much so) through petty software bugs and systemic malimplementation, through which outright crashes of the safeguards built in and e.g., 50% attacks, are by far more simple that initially believed.

To counter the whole harping on a cloud crashing into the decrepid world of totalitarian dictatorships everywhere (and we’re getting pretty close to that already) instead of the minute-chance future of Arcadia, one doesn’t need to slay Grendel only, but also his mother, the thing that feeds him…

To end on an equally positive note …:

[You knö whëre, Veluwe]

[Slightly long(er) read]
Where ‘GRC’ is in transformation.
From mere 3LoD so rightfully vilified, or 5LoD that get the point even less… When one looks at the picture of this post alone, one gets it. Or not. That Lines of Defense do NOT defend against anything but some poking busybodies looking in from the sidelines and contributing nothing to the fight against ill will and error hence are newspeak. I.e., outright lies that are meant to deceive.
To … the choice is yours:

For those unaccustomed to my writing style; please jump to this part below. The oh so very few who know the style, or dare great deeds:

[Yes this will be one of those posts again that has sentences at lengths normally not considered wise for readability but here are perfectly fine since my readership – you – isn’t all that squeamish [ossifrage – a tell wether you know your stuff] and some pop science writer had “Abt Terrasson sagt zwar: wenn man die Größe eines Buche nicht noch der Zahl der Blätter, sondern nach der Zeit mäße, die man nötig hat, es zu verstehen, so könne man von manchem Buche sagen, daß es viel kürzen sein würde, wenn es nicht so kurz wäre. Andererseits aber, wenn man auf die Faßlichkeit eines weitläufigen, dennoch aber in einem Prinzip zusammenhängenden Gänzen spekulativer Erkenntnissen seine Absicht richtet, könnte man mit eben so gutem Rechte sagen: mancher Buch wäre viel deutlicher geworden, wenn es nicht so gar deutlich hätte werden wollen. [Etc.]” [Kant, Kritik der reinen Vernunft, Vorrede zur ersten Auflage, Felix Meiner 1990 pp. 11-12] so that you that came this far in the text, will easily comprehend the next bits, too. When not if by the way there would be some simple typos by inattentiveness in this post, that may be due to a superb Châteauneuf-du-Pape at hand here and now; worth it…

A thouroughly-informed (in the philosophical sense) colleague recently posited “Stakeholders expect compliance and ethics functions to protect the organisation.” – which may be true – but one can also say that where the (original… not the latter-day much devolved) Rhineland model of all-stakeholder representation in the Board (or Supervisory Board sitting over the Board of Directors, in some jurisdictions – also much, waaay too much devolved everywhere into simple(ton) very-weak shareholder representation) is just made more ‘operational’ (quod non) withIN the organisation.
If influence from above (sic) onto the hired hands that the Board is, doesn’t suffice to make the Board implement and defend downwards through the organisation all the values it should pursue [where Values are the things that matter, not ‘value’ by (near-)directly measurable money performance indicators that are of the beancounter type that the moneychangers were thrown out of the Temple for, as prime example of how ethically low the Mammon was. Is…], then bypassing the Board, rather, putting them in curatorship, and forcing, over the axis (sic) of strict rules and regulations, a tactical/operational approach to sledgehammering that wanted behaviour and stance througout into people’s daily business.
But oh, the Board bonuses and salaries of all that should have acted earlier, should be clawed back over at least five years (back). And oh, how mistaken to think that a. that would work, b. people’s ethics could be forced to fit such external ethics models and to afterwards no longer need force to continue without bouncing back any millimeter (after Brexit, no need to refer to inches) instead of bouncing back beyond previous deformity, c. expecting anything to work when the finer the webbing of petty rule’lets, the more holes the mesh will show to have as best known by the ones put under pressure.

And now, if you even made it this far and the pearls will not before swines go or you took the jump and find yourself here:
There are, on analysis, three forms of outside involvement with inner work and -ings:

• Top-down. Where the Outside is boss, and internally the boss is both outsider and ignorant of lower workings.
  With some communications chasms to deal with [though seldomly dealt with even at pitiful levels of quality]: The Out-In, and the Top-Middle-Bottom. The latter not helped by the Bullsht Jobs claim that too many in the Middle are there only for daycare, until they float up by lack of weight.
• Sideways. Sort-of. With two approaches seen in practice: The Antagonistic (the Outside are morons that don’t “get” it, or laid [as is the estimation]); and the Infiltrated, that we see so much of nowadays. This may be where the ‘state of the art’ (quod non!) is, as described above in those near-overly terse sentences.
  Note that the Top-down altogether, and the Antagonistic, are elitist in their rule-based know-better approach, which is easily proven wrong in all elements of that approach. The ‘other’ is considered weak without any proof or shred of evidence, Self is Good (in a Nietschzian moral sense) to be able to tell – which in all ideologies is the sure road to Hell.
• Then there were … [Genesis album title to be completed here] … is Bottom-Up. Again, in two flavours: The Start-Up / Lagging Regulator kind, that sees much bad (ethically despicable) habit being formed in new business lines where regulators are laggerds qua understanding let alone rulings (see: Privacy, Social Media etc.; AI most probably, too); and the Sauvages Savants, typically in (hardcore) information security and like lower rungs recognisable by their un-right mannerisms that previously prevented acceptance (by just about all other parties, not deigning to stoop so low – to prevent their complete lack of basic understanding of the subject at hand so obviously displaying sheer incompetence for their functions to all outsiders (lower case o)) of their Knowledge, Insights and Wisdoms re asked-for regulation or guidance. The Unconsciously Competent that should have ruled by their innate Values, not the Unconsciously oh so very Incompetent. For ‘innate value’, re-view this masterpiece…

Now, was will das Weib civil life..!? La regulator é mobile, you know. Pick the model you want. Then, have to implement another that will not work.

And, the Three Lines of Defense may still have a place … When (not if) capricious rules meddling is seen as the major risk of risks to an organisation, over any other. Indeed then, the lines actually stand between the threat and the vulnerable (ah? is that an a priori ..??). But also then, some basic wordsmithery will easily blow off such threats – or aren’t you sure or capable? And, anywherewhere such a view on risks holds, incompetence (e.g., at the Board and regulator levels) is proven.

To not end all too negative since I am not:

[Oh, how long ago, when Finance still had Promethean energy … And no, correct, I don’t do horizon corrections.]

Hey anyone out there know what the status is of Privacy Shield …?
Wasn’t it supposed to have gone down per … 1 September 2018 which is the day before yesterday which may or may not have been no day too soon. Or have I missed something.

And/or Now What ??

Do we have to find all private and public institutions that use any form of ‘the Cloud’ to be in gross non-compliance with e.g., the GDPR until proven (sic!) innocent? Since that is the Prove Me attitude still prevalent, hoewever in contradiction to the morale of universal human rights.
[Yes I know; human rights don’t apply to organisations, organisations only have personhood to effect supersuperhuman rights to subvert democracies into farcehood etc…]

So, Facebook et al. will have to have been shut down completely in the EU per last weekend, right? Why isn’t Mark Z. and posse been rounded up, cuffed and thrown into the slammer, if you allow me the soon-not-to-be-EU-good-riddance(?)-country’s slang?
Why also there’s the question on the table whether it is indeed privvezee sheelde or pr-aye-vesee shielt.

Anyway, see how bizarre it gets when one states the actual in common language. Leaving you with:

[Name that building … appropriately; Vienna]

Bij de verjaardag van een kennis, actief en succesvol wijkagent, kwam het volgende naar boven. Ter discussie …

De wijkagent surveilleert én is er voor vragen uit de buurt. Met een licht surveille-regime; de agent is maar in z’n eentje in een best grote wijk en wandelt wat. Waar z/hij in de buurt is, wordt net iets minder door rood gefietst; en waar h/zij niet is, moet worden vertrouwd op burgertoezicht [tsja] en melding bij 112, waarop de agent zo nodig poolshoogte gaat nemen. Of als er meer aan de hand is, wordt assistentie ingeroepen, op allerlei vlak; collega’s voor wat handjes, recherche voor de post-‘mortem’ na de hack inbraak. Als er iets groters aan de hand is, werkt de wijkagent samen met z’n collega(’s) in de volgende wijk, uiteraard. Ieder z’n specialisme, qua lokale kennis. En overstijgend zijn er voor de bestrijding van serieuzere criminaliteit natuurlijk aparte, speciale teams en task forces. Maar in het algemeen is de aanwezigheid, het er zijn, van een wijkagent al voldoende preventie en signalering voor het gros van de overtredinkjes. De wijkagent kan ter plekke wel een passende oplossing vinden. En wat de agent al ziet wat privacygevoelig zou zijn… dat is ter plekke opgelost door het vertrouwen dat de burger in de agent heeft. Hopelijk.

Waar nu is de agent in de cyberwijk(en) ..?

Waar is het laagdrempelig punt om allerlei ‘cyber’-onregelmatigheden en overtredingen te kunnen melden, waar is de agent die tegen kleine cyber-vergrijpen optreedt op het niveau dat het nodig is?
Want wat we nu zien, is een oorverdovende leegte tussen … niks eigenlijk, qua ‘lokale’ controle (de platformeigenaren zien zichzelf als uitgever, toch, zoals de stratenmaker zich niet geroepen of gerechtigd vindt om snelheidsovertredingen te verhinderen), en aan het andere eind van het spectrum landelijke meldpunten (hoeveel zijn het er eigenlijk? Meld.nl in ieder geval niet want dat werkt überhaupt niet) waar velen kunnen melden maar waar verder – kennelijk! – helemaal niets uitkomt. Of soms toch, als er een script kiddie is opgepakt die allemaal heel kwalijke streken uithaalde, streken die z’n ouders niet begrijpen. Ja echt, de aanpak van de georganiseerde online-criminaliteit is een serieuze zaak. Oh ja uiteraard, er is het NCSC. Not; dat is er voor (of tegen) ‘cyberaanvallen’ op de Nederlandse infrastructuur. Spannend joh! Met heel veel adviezen aan de ‘burger’¹ om timide in een hoekje te gaan zitten en bang te zijn – afgezien van het imperatief om des toevallige overheids-onwelgevallige sujetten aan te geven. Pogingen om autoriteit uit te stralen, falen juist door het pogen.

Er zijn dus geen cyberwijk-agenten.

Terwijl er zo veel tussen wal en … (geen) schip valt. Zelfs voor wie niet gelooft in ‘broken window’ zoals ondergetekende omdat dat een fabeltje is bewezen te zijn, zal toch wel begrijpen dat alleen al het kunnen melden (zonder de hoge drempel van Aangifte Doen – veel te zwaar middel!) en dan vervolgens serieus genomen worden en een deugdelijke afhandeling krijgen zo veel kan bijdragen aan het veiligheidsgevoel van de ‘burger’¹. Waardoor die minder passief(sic)-agressief hoeft te zijn tegenover datzelfde wijkagent-tot-politicus-spectrum. “‘Ze’ luisteren toch nooit en parasiteren op mijn belastinggeld” zal weer wat minder grond hebben.
En ook daarnaast is er natuurlijk een zo belangrijke functie voor de wijkagent van het vroegtijdig signaleren van escalerende onregelmatigheden waardoor a. tegenmaatregelen tijdig al of niet opgeschaald kunnen worden genomen; b. in onderling overleg (en liefst in korte tijd, nu eens zonder bureaucratie) landelijk consistente aanpakken kunnen worden ontwikkeld; en c. een veel beter, nauwkeuriger, beeld kan ontstaan over de ‘ernst’ van allerlei situaties, weg van het huidige natte-vingerwerk, FUD en budgetjagerij.

Dit sneeuwvlokje van roep om cyberwijk-agenten zal niet claimen een lawine te maken, maar ook hier: iedere stap is er één.

Stap één is het onderkennen van het probleem: De cyberagent bestaat nauwelijks, in aantallen, en is zeer slecht te lokaliseren. Er is nog geen 112 voor cybergevallen (gelukkige uitzonderingen daargelaten, is melden veels te moeilijk – wáár dan?) en er is nog zo ontzettend veel te weinig recherche-capaciteit en -competentie. Het lastigste is echter het totaal ontbreken van de benaderbare surveillant, de cyberwijk-agent.

Het is daarbij inderdaad ook nodig om de wijken te definiëren. Maar dat lijkt me wel te doen, als er al niet ergens een topologie van ‘het Internet’ ergens ligt te wachten: met onder andere Social Mediastad met de wijken Facebook Business District, Twitteragora, Instawijk etc., ieder met hun bekende onguurbuurten, mentaal zwakke bewoners zoals zie-1, ongeoorloofd maar getolereerd gedrag, en normoverschrijdingen waartegen de cyberwijk-agent gerechtigd is op te treden – waar we dus ook al direct de behoefte zien om over wijkgrenzen heen te kunnen coördineren als er wat complexere zaken aan de orde zijn. Ook waar het IRL gebeurtenissen betreft, kan samenwerking met de virtuele wijkagenten uitkomst bieden; die kunnen immers abject en infaam, en ander openbare-ordehandhavingondermijnend online gedrag koppelen aan wat er op de grond gebeurt. Omdat de wijken niet serieus aan fysieke geografie gebonden zijn, is enerzijds een centrale vestigingsplaats voor de hele Nederlandse geografie mogelijk – Facebook heeft haar motorclubhuis in alle fysieke wijken maar de wijkagenten kunnen virtueel ook overal zijn. Mocht er een inkijkoperatie nodig zijn, dan kan dat op fysieke afstand [hey, een heel ander onderwerp…] of ter plaatse door de bestaande specialist(en). En bij centrale vestiging krijgen we ook jurisdictie-gesteggel bij (fysieke-)grens-overschrijdend gedrag maar dat zou oplosbaar moeten zijn.

En het is nodig om de privacy die in de fysieke wereld zo makkelijk te handhaven is (??) doordat de wandelende wijkagent zelf heus wel goed weet te handelen, op een juiste manier over te zetten naar de wereld van de cyberwijk-agenten. Al is de cyberwijk-agent in principe vrij te browsen wat publiek is in haar/zijn wijk: De gedachte dat er een agent toekijkt staat zo duidelijk in contrast met het online disinhibition effect. We (?) verwachten de vrijheid om te roeptoeteren wat we willen, ten on-rechte ongeacht de gevoeligheden van anderen, maar zodra een agent door de cyberwijk wandelt … Het heeft wat prepuberaals dat de wereld mag zien wat de ouders niet mogen zien. Vooral bij degenen die online een vergelijkbare onvolwassenheid ten toon spreiden – en vaak wel alle eigengereidheid en onafhankelijkheid claimen van de volwassenen die ze niet zijn, ongeacht hun leeftijd. Maar gegeven de gevoeligheden, zal hier eens over moeten worden nagedacht; waar in de fysieke ruimte enige surveillance volstrekt normaal wordt gevonden, zou die in de virtuele wereld onbestaanbaar zijn? Waarom?

En, uiteraard, zal onze nationale trots de Landelijke Eenheid voldoende, en voldoende opgeleide en ervaren, mensen en middelen moeten hebben om haar taken te kunnen uitvoeren. Inclusief ter zake kundige juridische rugdekking, een minstens zo grote zorg. En inclusief politieke rugdekking, om effectief te kunnen zijn. En inclusief een cyber-schietbaan en vergelijkbare oefenterreinen, en inherent sluitende (zelf-corrigerende) geweldsinstructies et al. Etc.

Toch fijn als dit soort budget-, capaciteits- en competentie-issues eens de minst grote lijken te zijn. Al is daarmee ook de (on)haalbaarheid van het hele idee geschetst, is het niet eens de moeite om commentaar te geven op bovenstaande zodat eens wat verder wordt geboord in de vergelijkbaarheid en overdraagbaarheid van de oude securitywereld en de nieuwe ..?

Steeds meer collega’s klagen uiten immers dat de huidige ‘cyber’-wereld zo precies met dezelfde issues dealt (huh) als de infosec-wereld 15, 20, 30 jaar of langer geleden. Feitelijk juist, en verduidelijkend dat dat ‘cyber’ geen iota voorstelt (#ditchcyber) – het gaat nog steeds om informatiebeveiliging en we met z’n allen (dus inclusief al die stakeholders zoals ‘executives’, ‘managers’ en gebruikers die er zo hard van weg willen rennen maar óók betrokkenen zijn) hebben die nog niet op het peil dat we al zo lang hadden en hebben in de fysieke wereld.
Derhalve, uw reacties nee bij-dragen graag!

¹ Zo vaak denigrerend gebruikt door ambtenaren en politici die a. zelf ook gewone burgers zijn die aan ‘burgers’ alleen zouden hoeven vragen hoe hoog ze zelf moeten springen, b. dat misschien toch niet zijn… uit dergelijk onbegrip over de eigen positie zou een lagere ontwikkelingsfase kunnen worden geconcludeerd.

Oh, en uiteraard:

[Hepworthy: Figure (Achaean), 1959 @ Kröller-Müller]

Recruiters using AI isn’t that new, is it? We hear a lot about it, despite they keep using that word (here). Mostly, the “AI” quod non seems to be applied to, rather dumb and dumber, word matching in CVs vv requirements, tossing out all that have copypasted too little. Like, the ones that actually are somebody, are not drones of the most dehumanised kind. Does ‘perverse results’ mean what I think it means? The cure is worse, far worse in effectiveness of results than the problem.

But then, I am a Positivarian all the way, as you know me.
What graduate student will pilot a system that flips the coin(s) and actually starts at the right end?
The right end being, tadaa!

Use AI to scan and classify vacancies / job requirements to establish the Bullshit Job coefficient, of sorts.

Per this gem. Not little gem. Treasure! This way.
And then of course assuring no serious (sic) job candidate sees the vacancy anywhere. Of course, this may leave way too many takers as the ‘serious’ may (prove to) be a minority. But that will fix itself as the Selector improves itself, even overcoming adversarial example game play by HR. That would require some in HR to have quite some skills in anything, that being a contradictio ..?

So, any takers to improve the recruitment world (and consequently / logically and in time following that, the entire organisational world) by rejecting BS jobs from very consideration …?

For the fun of it:

[The HR circus still playing at ground level, real business continues aloft; Zuid-As]

[Waarschuwing: Onderstaande kan taal bevatten die niet extreem eufemistisch is waardoor al te tere zieltjes zouden kunnen ontdekken dat er meer is in de wereld dan zachte roze Prozacwolkjes. Edited to add: En lees ook eens dit stuk (na onderstaande post uiteraard!), voor wat perspectief en generieke aanvulling.]

De laatste tijd waren (sic) er nogal alarmerende berichten over het tekort aan security-mensen van allerlei slag. Vooral buiten ons kleine NLletje maar dat terzijde; zoals ons betaamt, komen de berichten over een paar jaar nog wel achter de rest van de wereld aanhobbelen. Eerst blijft het nog een tijdje bij ‘zorgen’. Toch?

En dat terwijl het gewoonweg niet waar is. De security-mensen zijn er, in overvloed zelfs!
Alleen [geheel uit veelvuldige eigen ervaringen – en gemixt met wat er rond de wereld door anderen wat scherper werd gesteld],

• De besten hebben geen zin om zich in een voltijds baan vrijwel continu te zitten vervelen onder druk van klungelig geformuleerde of op z’n minst onbeholpen en vaak onuitvoerbare ‘opdrachten’ van onbegrijpende ‘superieuren’. Dat laatste slaat op hiërarchie (yuck) en volstrekt niet waargemaakte salarisverschillen-op-basis-van-superieur-vastgeplakt-zitten-aan-de-stoel-en-wegens-gebrek-aan-alternatieven-bij-reorganisaties-dan-maar-getolereerden – niet -jarenlang-getoonde-superieure-kwaliteiten. Niet liegen.
• De besten willen zichzelf zijn, en zelf kunnen doen wat ze zelf wel kunnen bepalen dat nodig is. Ze zijn immers de specialist, en als de ‘baas’ (het baasje) denkt het beter te weten, dan doet ‘ie het toch lekker zelf? Of is baasje in de stress om zijn Impostor Syndrome ..?
• Begrip van, voor én uitvoering van het idee van dienend leiderschap, en faciliterend management … ’nuff said.
• De besten willen niet voltijds in een miniem uithoekje van een veel te grote, grotendeels verkalkte organisatie werken, maar zelf bepalen hoeveel uur per week ze werken en waar – terwijl ze omgekeerd evenredig zoveel productiever zijn als ze minder uren draaien.
• Maar het baasje snapt nog steeds niet dat een uur knetterproductief beter is dan een week aanwezigheid. Maar, letterlijk zo gehoord, “hoe kan de baas nou weten dat je werk af is, als je niet veertig uur op kantoor aanwezig was en bovendien, we betalen je niet voor de tijd die je minder productief was” – waarmee overigens de tijd werd bedoeld dat je er niet was; de voorbereiding/cooldown van de topprestatie moest je dan maar op kantoor doen alsof je wat deed! Tsja spijtig, maar echt gebeurd. Terwijl de organisatie alléén zou moeten betalen voor de topprestatie, hoeveel uur die je of wie dan ook kostte. Ongeacht of het baasje toezicht kon houden (op …??) of niet; zijn probleem..!
  [Terzijde: U herkende het ‘zijn’ versus in dezen afwezige ‘haar’? Feitelijk meermaals meegemaakt: geheel ten onrechte, ‘haar’ was zonder meer van toepassing! Niks ‘vrouwen brengen een veel socialere kuddely kuddely stijl van managen. Bitches ruled, hardcore.]
• En als de besten dat zelf willen, ook nog bij diverse andere organisaties hun ding doen. Why not en je moet scherp blijven hè? en je eigen opleiding on the job organiseren want officiële budgetten bestaan alleen in theorie want ofwel zijn gesneden voor ze bekend zijn gesteld of worden door een vaag congresje van de baas (vooral-toeristisch-aantrekkelijke / zakelijk irrelevante luxe-locatie in verweggistan, dikke declaratie, en nut of rendement?) voor de hele afdeling opgeveegd. En denk niet dat videoconferencing voldoende werkt om edX-opleidingen nuttig te maken voor het dagelijks werk; de verbinding werkt zelden voldoende goed voor n:m-discussies, mogelijk omdat de baas zelf er helemaal niets van wil weten omdat het zijn snoepreisjes bedreigt niet in staat is er gebruik van te maken.
• Dus inzet bij anderen levert geen negatieve impact op de bijdrage maar een positieve. Of is er angst dat de verschillen in leidinggeven de besten niet meer laat terugkeren? Die angst kan alleen voortkomen uit kennis van de eigen organisatie – het is overal elders (veel) beter geregeld – maar dat inzicht veronderstellen is een wel heel genereuze geste naar betreffende leiding.
• De besten willen, per uur, ook betaald krijgen wat ze waard zijn. Niet wat er in een of andere met een archaïsch instituut (‘vakbonden’) dat zelf geen idéé heeft van modern werken, eens is afgesproken of We Pikken Het Niet. Want dat is veel te weinig. En hiërarchisch verdeeld, dus geen wonder dat er onderin dan veel te weinig overblijft. Bovenin veel te veel (sic), onderin veel te weinig. Dat trekt niet echt.
• De besten willen werken waar budget is om de noodzakelijke (sic) dingen te doen. Dat is veel meer dan de bedorven aalmoes die genadiglijk van boven wordt gedropt om wat aan ontwikkelingshulp te doen voor die arme zwartjes [gebruik conform/analoog de houding van betreffende droppers, niet de mijne] maar wat klagen ze nou hoe uitgemergeld ook ze leven toch nog willen ze nou ook nog een TV? Maar de baasjes lijken maar niet te snappen dat budgetteren een kunst is, namelijk het bij elkaar fantaseren van de grondslagen ervoor. Meer van hetzelfde ís niet genoeg. Misschien voor andere bedrijfsactiviteiten (genereus voor de uitvoerders, niet voor het begrip ‘actief’) waar een klein percentage erbij wel genoeg is, maar niet voor de tientallen++ procenten achterstand in deugdelijk (…) budget voor belangrijke zaken zoals infosec. Tsja, als het belang niet wordt gezien, dan houdt het op hè? Drie keer raden hoe het komt dat het belang niet wordt gezien. Hint: de competentie van degenen die budget mogen uitstrooien. Goed geraden.
• En als het weer (wéér) misgaat in security-land (NB daar horen ook de vele mislukkingen van project(manager/stuurgroep)en in bijvoorbeeld (sic) overheidsland bij), dan ligt het na een oorverdovend gekakel van onbegrepen paniekschopperij uiteindelijk nooit aan de oorzaak (de top-30% met een boterberg op het hoofd waar de EU in zou verzuipen – fysiek) maar aan degenen die zich net geen snelle-organisatiedood tegemoet klokkenluidden maar noodgedwongen betrokken bleven op de zinkende schepen.
• En sla eens een blik op deze.

Hey, we leven nog. Nog, qua in goed Nederlands nation-state attack armageddon. Dankzij de enkele goeden die onge’zien’ hun werk deden.
Maar zitten er zovelen, buiten de stevig verouderde wegens-politieke-noodzaak-met-betonblokken-omlaag-gedrukte werkloosheidsstatistieken die immers in een oude wereld pasten, zo vele van de besten, ook in infosecland, thuis wegens bovenstaande. En zo vele vaste full-time medewerkers… zie boven.
Als dat al eens serieus wordt aangepakt, zal blijken dat er enorme reservoirs aan goede security-mensen plots enthousiast klaar blijken te staan om rampen te voorkomen.

Dus neemt deeltijds inhuurkrachten! Het enige nadeel is dat klagen over niet langer onder-geschikten dan lastiger wordt. Onder en geschikt, in tegenstelling tot het baasje dat is boven en …
En deze:

[Voldoet ook als werkplek: Barça. Hoewel; sketchy wifi]

Misschien een beetje vreemde vraag, maar waarom heeft iedereen het over eps en niet over toepen ..?

Ja, ik weet dat iedereen in NL denkt Engels te spreken. En heel weinigen uitstijgen boven het niveau van een vierjarige. [Know yourself […]] Maar dat betekent toch niet dat we alles dan maar in het Engels moeten laten dat op ons afkomt? Of is dit by design […]? We hebben toch ook een mobieltje en geen smartphone (oh hoe is dat gepusht […])? Met daarop geen applications maar toepassingen. Beide extreem vreemde labels […], maar waarom dan Ep gekozen en niet Toep? Dat is toch meer iets voor degenen die uit compensatiedrift tegen gebrek aan welke capaciteit of competentie dan ook in NL waaronder beheersing van Engels waar nodig en slechts daar dan maar doen alsof ze onderdeel zijn van een ander of groter geheel (quod non dus) en bij gebrek aan werkelijk begrip van wat een app is [bedoelt u server side […] of client side […]..? ziedaar), zoiets dan maar ep noemen – waar ‘toepassing’ onder werkelijk-inzichtvollen allang gangbaar was. Was.
Anyway. […]

[Cheerful dehumanizsation; Zuid-As]

Oh well, actually, yes you should.
I mean, is there any overview available of the EU countries’ GDPR readiness, qua:

• Data Protection Authority: Are they agressively pushing data subjects to exercise their rights (ad nauseam against the controllers)? Are they staffed adequately (by numbers, and quality) to take on the great many organisations yet non-compliant? Have they set their agenda? How probable [reasoned guesstimate] are they to be ready to hit the ground running per 25 May?
• Organisations of the public sector kind: Do they recognise they have to comply utterly and completely as well? Have they relinquished their unsatiable thirst for more data, and humbled themselves to not overreach anymore?
• Organisations, of the for-profit kind [large]: Are they in any shape or form ready yet?
• Organisations, of the for-profit kind [small(er)]: Are they ready yet, having applied the few detail changes they only required?

Yes yes I do want to have such an overview. You have it, or ..?
And of course a picture for your viewing pleasure:

[Feel out of bend? Me too. Zuid-As Amsterdam, of course.]