There, again:
Where’s Pretty Boy when you need him …!?
Category: Books by Quote
Book by Quote: Time Reborn
Lee Smolin’s 00:00 Time Reborn, Allen Lane 2013, ISBN 9781846142994: A curious read, as I, too, was off-put by the development of the first section in believing LS would actually agree with the “No Time’rs”, ploughing on with No! No! You can’t seriously mean that! when suddenly LS makes a u-ey and explains how things actually are. And then, unfortunately, ends with an almost delirious account on the edge of philosophy – before caving in to e.g., religion. An unfortunate afterburner where the twist to that, should’ve been straight ahead into hermeneutics.
But then again, here we have the, not really representative quotes:
Anyone who thinks that the correct theory of politics or economics was written down in the century before last is thinking outside of time. (p.XV)
We reenter time when we realize that every feature of human organization is a result of history, so that everything about them is negotiable and subject to improvement by the invention of new ways of doing things. (p.XVI)
On a personal level, to think in time is to accept the uncertainty of life as the necessary price of being alive. To rebel against the precariousness of life, to adopt a zero tolerance to risk, to imagine that life can be organized to completely eliminate danger, is to think outside time. To be human is to live suspended between danger and opportunity. (pp.XVI-XVII)
Could we overcome the capriciousness of life and achieve a state in wherein we knew, if not everything, enough to see all the consequences of our choices – the dangers and the opportunities alike? This is, could we live a truly rational life, without surprises? If time were an illusion, we could imagine this as possible … Some number, some formula, could be computed and decoded to tell us all we needed to know.
But if time is real, the future is not determinable from knowledge of the present. (p.XVII)
Relativity strongly suggests that the whole history of the world is a timeless unity; present, past, and future have no meaning apart from human subjectivity. Time is just another dimension of space, and the sense we have of experiencing moments passing is an illusion behind which is a timeless reality. These assertions may seem horrifying to anyone whose worldview includes a place for free will or human agency. (p.XXII)
Now, a pic, and Moar:
[May have used this Dudok beauty before, H’sum]
Continue reading “Book by Quote: Time Reborn”
Golden Oldie pic of the Day
Book by Quote: Tegen Verkiezingen
Yet another ‘Book By Quote’ then. A full of … ‘marvellous content’ one again.
An attempt to subjectively summarise a book by the quotes I found worthwhile to mark, to remember. Be aware that the quotes as such, aren’t a real unbiased ‘objective’ summary; most often I heartily advise to read the book yourself.
This book, should be translated to a great many langauges and be mandatory reading for all high school student least. Many more to include. E.g., ‘grown-ups’, and politicians. Et al.
Here we go then, with David van Reybrouck, Tegen Verkiezingen, Bezige Bij 2014, ISBN 9789023474593:
‘Le peuple anglais pense être libre, il se trompe fort, il ne l’est que durant l’élection des membres du Parlement; sitôt q’ils sont élus, il est esclave, il n’est rien.’
Jean Jacques Rousseau, Du contrat social (1762)
Er is iets vreemds aan de hand met de democratie: iedereen lijkt ernaar te verlangen, maar niemand gelooft er nog in (p.9)
Politici gaan er dus massal van uit dat burgers er andere, in hun [sic; red.] ogen minder hooggestemde waarden op nahouden dan zijzelf. (p.11)
Democratie, aristocratie, oligarchie, dictatuur, despotisme, totalitarisme, absolutisme, anarchie: elk politiek stelsel moet een evenwicht zien te vinden tussen twee fundamentele criteria: efficiëntie en legitimiteit. (p.13)
De crisis van de legitimiteit blijkt uit drie onmiskenbare symptomen. Ten eerste gaan steeds minder mensen stemmen. … Ten tweede, naast kiezersverzuim is er kiezersverloop. … Ten derde zijn steeds minder mensen lid van een politieke partij. (pp.14-15)
Op zich gaat het hier om een heel merkwaardige evolutie: de tijden zijn onvoorspelbaarder dan ooit, flexibel inspelen op acute noden is aan de orde van de dag, maar kennelijk moet het beleid op voorhand tot in de puntjes worden uitgestippeld en dichtgespijkerd, zo groot is het wantrouwen onder de coalitiepartners geworden, zo groot ook de nervositeit voor een afstraffing door dekiezer. (p.17)
Waren zulke projecten vroeger een bron van prestige en kundigheid, tegenwoordig zijn ze op hun best een bestuurlijke nachtmerrie. (p.18)
Bij het begin van de eenentwintigste eeuw is souvereiniteit, ooit het fundament van de natiestaat, een zeer relatief begrip geworden. (pp. 18-19)
Politiek is altijd de kunst van het haalbare geweest, en tegenwoordig is het de kunst van het microscopische geworden. (p.19)
Met het beroep van politicus vergaat het zoals met dat van onderwijzer: Vroeger een nobele functie met aanzien, nu een hondenbaan. (p.20)
Continue reading “Book by Quote: Tegen Verkiezingen”
Book by Quote: Empire
Yet another ‘Book By Quote’ then. A full of … one again.
An attempt to subjectively summarise a book by the quotes I found worthwhile to mark, to remember. Be aware that the quotes as such, aren’t a real unbiased ‘objective’ summary; most often I heartily advise to read the book yourself. This one too, yes, but with the caveat that some of below’s quotes have been included to demonstrate the deconstructionalist mumbo jumbo you may have to wade through…
Oh and for the record; I like the book, and major parts of its analysis, but certainly not all of it…
Here we go then, with Negri & Hardt’s Empire, Harvard UP 2000, ISBN 067425121-0:
Every tool is a weapon if you hold it right. (Ani DiFranco) (p.0)
Putting this society to work and ensuring obedience to its rule and its mechanisms of inclusion and/or exclusion are accomplished through disciplinary institutions (the prison, the factory, the asylum, the hospital, the univeristy, the school, and so forth) that structure the social terrain and present logics adequate to the “reason” of discipline. (p.23)
Power is now exercised through machines that directly organize the brains (in communication systems, information networks, etc.) and bodies (in welfare systems, monitored activities, etc.) toward a state of autonomous alienation from the sense of life and the desire for creativity. (p.23)
By contrast, Deleuze and Guattari present us with a properly poststructuralist understanding of biopower that renews materialist thought and grounds itself solidly in the question of the production of social being. Their work demystifies structuralism and all the philosophical, sociological, and political conceptions that make the fixity of the epistomological frame an ineluctable point of reference. (p.28)
The absoluteness of imperial power is the complementary term to its complete immanence to the ontological machine of production and reproduction, and thus to the biopolitical context. (p.61)
Kant throws us back into the crisis of modernity with full awareness when he poses the discovery of the subject itself as crisis, but this crisis is made into an apology of the transcendental as the unique and exclusive horizon of knowledge and action. (p.81)
Whereas Foucault’s analysis is vast in its diachronic breath, Weber’s is powerful in its synchronic depth. (p.89)
Disobedience to authority is one of the most natural and healthy acts. (p.210)
The capitalization of realized surplus value requires that for the subsequent cycle of production the capitalist will have to secure for purchase additional supplies of constant capital (raw materials, machinery, and so forth) and additional variable capital (that is, labor power) – and eventually in turn this will require an even greater extension of the market for further realization. (p.225)
The centrifugal movement of production is balanced by the centripetal trend of command. (p.297)
And a picture to lighten up:
[Reich]
St. Juttemis is niet van gister
Er zijn mensen, zeker ook buiten het Vlaams-Nederlandse gebied, die denken dat St. Juttemis niet bestaat. Misschien hebben ze gelijk. En er zijn mensen, voornamelijk binnen het Vlaams-Nederlandse gebied, die denken dat St. Juttemis van gisteren is. 17 augustus. Voor de laatste een hmmmm…:
Mogelijke oorsprong
De volledige uitdrukking is met sint-juttemis, als de kalveren op het ijs dansen. Jutte zou een koosvorm zijn van Judith, de bijbelse heldin, van wie de naamdag op 17 augustus zou vallen. (In werkelijkheid valt haar naamdag op 24 maart en 7 september.) In augustus ligt er uiteraard geen ijs, en kalveren kunnen niet dansen, vandaar de betekenis nooit. Deskundigen op het gebied van volkscultuur menen dat dit verhaal uit de lucht gegrepen is en wijzen erop dat noch de heilige Judit noch de heilige Jutta haar naamdag op 17 augustus heeft.Op 17 augustus wordt wel de naamdag van Guda, of Guida of Jutta, van Arnstein gevierd. Verder bestaat er een heilige Jutta van Sangerhausen (5 mei). Zij kwam uit een adellijke familie in Thüringen en overleed in 1260 op weg naar het Heilige Land. Hoe een lokale Duitse heilige terecht komt in een Nederlandse zegswijze is echter niet te verklaren.
Volgens een andere variant zou de naam een verbastering zijn van “jodenmis”; dat is dus nooit, want joden kennen geen mis.
De uitdrukking wordt in 1577 voor het eerst vermeld in de Kroniek van Roermond. De uitdrukking komt ook voor in de Dictionaire français-hollandais uit 1738 door Pieter Marin.
Varianten
Er is nog een andere niet-bestaande dag (die echter wat in de vergetelheid is geraakt): Sinternuit. Uit te spreken als : “Sinter-Noe-wit” of “Sinter-Noe-wèt” en betekent eigenlijk Sinter-nooit. Het Schip van Sinternuit komt zo aan zijn naam.
Als de klaver uit ‘t veld is
Te Pruimpaschen, als de kalveren op ‘t ijs dansen (Limburg)
Als de catte ganzen eyer leggen (F.A. Stoett)
Als daer twee sondagen in een week comen (ook F.A. Stoett)
Als de kiekens tanden krijgen (Vlaanderen)
Als de paus een geus wordt
Als Pasen en Pinksteren op één dag vallen is eveneens een uitdrukking voor nooit.Spelling
Het woord sint-juttemis wordt met een streepje en kleine letters geschreven, omdat niet (meer) wordt verwezen naar een bestaande heilige. Het Groene Boekje kent het als sint-jutmis en sint-juttemis.In andere talen
Bulgaars: На куково лято (Na koekowo ljato), in de zomer van een/de koekoek, verwijzend naar het verhaal dat de koekoek in de zomer verandert in een havik of sperwer, wat betekent dat er ‘s zomers geen koekoeken zijn
Engels: Saint Glinglin, een denkbeeldige Franse heilige
Frans: Saint Glinglin of Cela arrivera si le Carême dure sept ans (Dit zal gebeuren als de vasten 7 jaar duurt) of la Semaine des trois Jeudis (de week van 3 donderdagen).
Latijn: ad Kalendas Graecas, toegeschreven aan Suetonius, naar de Griekse kalendae, maar de Kalendae duidde een dag in de Romeinse kalender aan, niet de Griekse
Luxemburgs: Päifenneijoerschdag (päifen = fluiten, neijoerschdag = nieuwjaarsdag, nadere verklaring onbekend)
Roemeens: Sfântul Aşteaptă (“Sint Wacht”)In de volgende talen wordt verwezen naar “Sint Nooit”:
Duits: Sankt Nimmerlein
Portugees: São Nunca
Esperanto: Sankta Neniamo
Pools: Na świętego nigdy of Na Święty Nigdy
[Wikipedia, ja.]
Now you know… En uiteraard deze:
[Dé Du dok, H’sum ja]
Many Books bQ, part X
Progressing with my Recommended Reading list for once, part X already. As Index Librorum …
In random order (!); semantically and qua Importance. Seek order and you’ll be disappointed – that would be a result. Or give it a shot; look long and hard enough and you may find a connection, or theme. A spurious one. (?)
And don’t forget to pack this bunch for your holiday reading.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Golden Oldie pic of the day
Book by Quote: Smarter Than You. Think.
Yet another ‘Book By Quote’ then. A full of … wisdom one again, for once.
An attempt to subjectively summarise a book by the quotes I found worthwhile to mark, to remember. Be aware that the quotes as such, aren’t a real unbiased ‘objective’ summary; most often I heartily advise to read the book yourself. This one, for sure – though don’t be uncritical while going through the many bends in not-so-water-tight logic ..!
So, this time: Clive Thompson, Smarter Than You Think, Williams Collins 2013, ISBN 978000742777-2.
“Human strategic guidance combined with the tactical acuity of a computer,” Kasparov concluded, “was overwhelming.” (p.5)
We’re all playing advanced chess these days. We just haven’t learned to appreciate it. (p.6)
Harold Innis – the lesser-known but arguably more interesting intellectual midwife of Marshall McLuhan – called this the bias of a new tool. Living with new technologies means understanding how they bias everyday life. (p.8)
As electricity became cheap and ubiquitous in the West, its role expanded from things you’d expect – like nighttime lighting – to the unexpected and seemingly trivial: battery-driven toy trains, electric blenders, vibrators. (p.8)
… scanned the brains of new mothers and fathers as they listened to recordings of their babies’ cries. They found brain circuit activity similar to that in people suffering from obsessive-compulsive disorder. (pp.14-15)
Marcel Proust regarded the recollection of your life as a defining task of humanity; meditating on what you’ve done is an act of recovering, … Vladimir Nabokov saw it a bit differently … “I confess I do not believe in time.” (As Faulkner put it, “The past is never dead. It’s not even past.”) (p.23)
We face an intriguing inversion point in human memory. We’re moving from a period in which most of the details of our lives were forgotten to one in which many, perhaps most of them, will be captured. (p.28)
OK, first a pic, than a moar tag; and the rest – a long rest.
[Yup, Fiorentina.]
Continue reading “Book by Quote: Smarter Than You. Think.”
